▼
„zanim moje ubranie straciło swą biel
nim zobaczyłam, jak mój ojciec płacze
kiedy strach nigdy nie zaprzątał mojego umysłu
zabierz mnie tam
kiedy wszystko, co widziałam było srebrnym złotem
gdy cienie nie miały kontroli
nim zawsze potrzebowałam więcej
zabierz mnie tam
zabierz mnie do ogrodu, do którego byśmy poszli
i oczyść moją duszę,
oczyść moją duszę
uwolnij mnie od tej złości, którą w sobie trzymam
i uczyń mnie kompletną,
uczyń mnie kompletną
kochanie, nie odpuścisz?
nie musisz pozwalać, by cię to uciskało
posłuchaj światła
nie pozwól, żeby zabrał cię mrok
zawsze w tej wewnętrznej walce
czy słucham głosu, który mówi
że jestem niewystarczająca, nigdy nie będę odpowiednia?
czy próbuję trzymać moją głowę wysoko uniesioną?
a jednak czuję, że zasługuję na to wszystko
te sztylety przenikające moją klatkę piersiową
nie widzisz zdruzgotanych dusz?
pozostałości mojej własnej głupoty?
zabiorę cię do ogrodu, do którego byśmy poszli
i oczyszczę twą duszę,
oczyszczę twą duszę
uwolnię cię od tej złości, którą w sobie trzymasz
i uczynię cię kompletną,
uczynię cię kompletną
kochanie, nie odpuścisz?
nie musisz pozwalać, by cię to uciskało
posłuchaj światła
nie pozwól, żeby zabrał cię mrok
twoje wspomnienia nie są twoim
przeznaczeniem
twoje wspomnienia nie są twoim przeznaczeniem
twoje wspomnienia nie są twoim
przeznaczeniem
twoje wspomnienia nie są twoim przeznaczeniem
jeśli spojrzałabym ci w oczy
i pokazała potłuczone rzeczy wewnątrz
nie ucieknę
jeśli zobaczyłbyś moje najmroczniejsze strony
nikczemne rzeczy wewnątrz mojego serca
nie ucieknę
posłuchaj światła"
~ Nathan Wagner 'Innocence';
tłum.: skilletsoldier
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro