Nie lubię Ariela. I Wy też nie powinniście.
Ariel symbolizuje realne niebezpieczeństwo, tym groźniejsze że trudne do wykrycia.
Młodzi ludzie czują się zagubieni, niezrozumiani, pozostawieni sami sobie. Starają się radzić sobie, jak umieją i samodzielnie szukają pomocy. Niestety, często szukają jej tam, gdzie nie powinni - wśród samozwańczych guru, rzekomych doradców psychologicznych i niesprawdzonych tutorów, w jakich obfituje internet.

Pisząc tę serię chciałam zwrócić uwagę zarówno młodych ludzi jak i ich rodziców na niebezpieczeństwo, z jakim wiąże się poszukiwanie pomocy w niesprawdzonych przestrzeniach internetu.
Jak więc sobie radzić? Jakie są sprawdzone metody?

Dorośli, miejcie czas i zrozumienie dla swoich dzieci. Nie ma zbyt błahych problemów. Każda trudność, z którą syn czy córka się do Was zgłaszają, zasługuje na poważne potraktowanie. Jesteście dla swoich dzieci pierwszą i najważniejszą instancją pomocy.
Od Was zależy, czy Wasze dzieci wyrosną na mądrych, szczęśliwych i spełnionych dorosłych.
Dzieci, miejcie zaufanie do swoich rodziców. Każdy problem da się rozwiązać, jeśli zyskacie pomoc i wystarczająco wcześnie się nim zajmiecie.

Każde dziecko powinno mieć jednego zaufanego dorosłego, który się za nim ujmie i pomoże w trudnościach.
Najlepiej, żeby to był rodzic. Ale jeśli nie, to może to być ktoś z rodziny: starszy brat, ciocia, babcia. W ostateczności trener, wychowawca klasy czy szkolny pedagog. Ktoś, komu ufacie z wzajemnością i kto pomoże Wam rozwiązać kłopot, jaki napotykacie.

Nie szukajcie pomocy wśród randomowych "insta psychologów", którzy ogłaszają się w grupach dyskusyjnych czy na internetowych wydarzeniach.
Jeśli czujecie się samotni, jest Wam źle czy nie widzicie możliwości rozwiązania kłopotów, zadzwońcie do telefonu zaufania, gdzie specjaliści czekają na Wasze zgłoszenia. Wysłuchają, wesprą, nie będą oceniać Waszych postaw czy działań. Żaden problem nie jest zbyt mało znaczący.

Unikam promowania jakiejkolwiek instytucji, ale temat zapewnienia pomocy psychologicznej dla dzieci i młodzieży jest na tyle poważny, że trzeba nazywać rzeczy po imieniu i wskazywać sprawdzone rozwiązania.
Dwa rzetelne, całodobowe telefony zaufania dla młodzieży i w sprawie młodzieży to:
- 116 111, prowadzony przez Fundację "Dajemy Dzieciom Siłę",
- 800 12 12 12, prowadzony przez Biuro Rzecznika Praw Dziecka.
Na stronie brpd.gov.pl lub 800121212.pl znajduje się wejście do całodobowego, anonimowego czatu, za pomocą którego również możecie się skontaktować z życzliwym, czekającym na Was specjalistą, któremu możecie powierzyć swoje trudności.
Jeśli w domu nikt nie wysłucha, zachęcam do kontaktu z podanymi kontaktami - i sprawdzonymi specjalistami.

Nie powierzajcie swojego zaufania obcym, niesprawdzonym "specjalistom" z internetu.
Walczcie o siebie i swoje szczęście, bo każdy z Was zasługuje na spełnione, dobre życie.
Aha, standardowo oświadczam, że wszelkie podobieństwa co do osób, sytuacji, miejsc i zdarzeń są czysto przypadkowe. Wszystko, co zostało opisane w niniejszej książce, jest wytworem mojego umysłu.

Pozdrawiam Was serdecznie
Autorka.