Witajcie. Dzisiaj (05 maja) Szkliste_spojrzenia postanowiła podzielić się swoją pierwszą książką, za co jestem wdzięczna.

Zapraszam więc na dawkę śmiechu i krindżu hehe, co jest super.

Notka od Szklistej:

Chyba nigdy nie myślałam, że zostanę pisarką. Ktoś kiedyś powiedział, że mogę nazywać się tym mianem, więc korzystam z opcji.
Możliwość dzielenia się z ludźmi własnymi przemyśleniami, historiami i odczuciami to coś pięknego. Osoba, która nigdy nie pisała, nie zrozumie. Każde zdanie splecione moimi dłońmi to nowa szansa. Nie tylko dla mnie, ale nawet dla czytelnika. Może dzięki moim tworom coś zrozumie? A może zapomni o tym szybciej niżeli bym chciała i pójdzie dalej. Wydaje mi się, że najważniejszym jest, aby odnaleźć siebie. Mi chyba jeszcze się nie udało. Nadal szukam. Na pewno jednak jakąś cząstkę siebie zgubiłam w pisaniu. Niezmiernie mnie to cieszy.
Poniższe/powyższe (cholera wie, gdzie Gosia to wklei) opowiadanie jest moim pierwszym. Fakt faktem, że nigdy go nie skończyłam, ale odzwierciedla dawną mnie. Ortografia powala, uwierzcie mi na słowo!

A TERAZ PRZECZYTAJCIE TO, BO I CAN’T! XDDDD

Kocham to xD