Usagi çocuğun galaxsi gözlerine dalmıştı. Normalde şu an yakışıklılığına düşmüş olması gerekirdi ama Usagi'nin sinirini bilirdi herkes. Bir dünya gelse onu sakinleştiremezdı. "N-napıyorsun sen!?" çocuk usagi yi üstünden yana iterek ayağa kalkar ve üstünün tozunu temizler. "Sende beni itmiştin dimi dolunay surat?" ardından yerden çantasını alır ve sessizce ilermeye başlar. "Bütün deliler beni buluyor ya....AYVAYI YEDİM OKULU UNUTTUM!" son hız okula koşmaya başlar. Sınıfa girince kendini frenleyemez ve dolaba çarpar. Öyleki dolaptaki birçok eşya ile Usagi yere kapaklanır. "Usagi! Yine geç kaldın!" "a-ama tamda sınıfa girdiğimde ismimi söylediniz" "cezalısın deftere 40 satır boyunca bir daha geç kalmiycam yazıcaksın" Usagi yerine geçti ve yazıyı yazmaya başladı. Bir süre sonra bazı çocuklar Usagi'ye bakıp gülüyorlardı. Dolmuş olan gözlerine ve sürekli artık acıdığı için salladığı eline. Nihayet yazıp bitirmişti ve teneffüs olmuştu. "Ahh elim! Bu kadar yazı beni acıktırdı." elini çantasına attı. "Bir dakika yemeğim nerde benim!?" bütün çantasını hızla boşalttı. Ama yemek yoktu. Birden hatırladı. Odasından çıkar cikmaz annesinin bağırışları yüzünden hemen evden çıkmış, yemeğini masanın üstünde unutmuştu. Usagi ağlamaya başladı. Ama yapacak birşey yoktu. Usaginin bu günü resmen aç karna geçti. Eve dönme zamanı gelmişti. Yürüyecek hali yoktu resmen. Yolda karnını tutarak yürürken yere düştü birden. O anda biri onun yanına geldi. "Hey iyimisin?" Usagi'nin gözüyse sadede çocuğun elindeki okul yemek çantasındaydı. "Nolur yemek versene bana nolur nolur nolurrrrrrr" çocuk ani bir şaşırma sonrası çantasından bir sandviç çıkarıp Usagi'ye uzattı. "ÇOK TEŞEKKÜR EDERİMMMMMMM!" Usagi hemen sandviçi iştahla yemeğe başladı. "Bu kadar yemeğe düşkün olduğunu bilmiyordum dolunay surat. Aslında yüzüne bir dolunay'ın sığmasından anlamalıydımda neyse." Usagi kendini yemeğe kaptırmaktan çocuğun suratına bakmamıştı bile. "B-bir dakika! Dolunay surat derken!?" diyip hemen kafasını yukarı doğru kaldırdı. Karşısında yine sabahki çocuk dikilmişti. "Yinemi sen gıcık çocuk!" "evet ben dolunay surat" Usagi yerden kalktı ve öfkeyle bağırdı. Aslında bağırışından çocuk korkmuştu biraz. Nede olsa Usagi öfkelendimi çoğu kişi korkardı. "EYER BİR DAHA BANA DOLUNAY SURAT DERSEN!!" "naaparsın?" dedi çocuk ve takmadı. Sessizce Usagi'nin yanından gecib yürümeye devam etti? "Of tanrım! Bir daha karşılaştırma beni bu çocukla!"...ama kader onları tekrar karşılaştıracaktı...