Czułam bicie mojego serca. W życiu nie sądziłam, że to takie wspaniałe uczucie. Usłyszałam ciche pstryknięcie. Przede mną stał nie kto inny jak Link, rzuciłam mu się na szyję.

-Udusisz mnie - zaśmiał się.

-Wybacz - odparłam nie odrywając się od niego. - Cieszę się, że znów mogę cię zobaczyć.

-Rozumiem, że już wszystko sobie przypomniałaś - w jego głosie słychać było zadowolenie z tego powodu.

-Tak - usmiechnęłam się.

***

Cieszę się, że Zoey odzyskała pamięć. Wiedziałem, że to nie mogło trwać zbyt długo i prędzej czy później sobie przypomni.

Znam ją już bardzo długo i muszę przyznać, że trochę martwił mnie fakt jej choroby, oraz tego, że może nie przeżyć operacji. Dlatego tak bardzo się cieszę, że wszystko jest już w porządku.

-Wygrałam!

-Bo dałem ci fory.

-Ta akurat. Nie chcesz przyznać, że jestem od ciebie lepsza.

-Ty? Lepsza ode mnie? Chyba w snach - usmiechnąłem się. - Gotowa na kolejną rundę? Tym razem cię zniszczę.

-Jasne, jasne. Zobaczymy.

***

Siedziałem w klubie, w którym czuć było dym papierosowy, alkohol i narkotyki, a muzyka zagłuszała wszystko inne.

-Hej, Kev, jak tam twoja siostrzyczka?

-Dobrze - odparłem witając się z nimi. Rozsiedli się na kanapie obok mnie. Nick - ich, a właściwie nasz szef - wyciągnął cygaro i zapalił, a następnie puścił je tak, by każdy z nas mógł upoić się jego zapachem i smakiem.

-Eh... Kevin, wiesz, że masz do spłacenia spory dług, a twój czas powoli się kończy?

-Tak. Zdaję sobie z tego sprawę - odparłem ze spokojem.

-To dobrze - uśmiechnął się. - A teraz, zabawmy się!