Chłopak drobnej budowy o jasnobrązowych oczach. Ma proste włosy koloru akwamaryny, które za pomocą czerwonej gumki zawiązał w koński ogon. Grzywka zasłania mu lewe oko zaś prawe w odcieniu brązu przygląda mi się. Ubrany jest  w białą koszulę z długimi rękawami, żółtą kamizelka oraz brązowe spodnie.

-Coś się stało?-Zapytałam

- Nie, chciałem tylko porozmawiać.-Odpowiedział chłopak 

-Huh? Niby o czym?

-O wszystkim i o niczym jak przyjaciele.-Dodał brązowo oki.

-Przyjaciele?

-Tak. Przecież nimi jesteśmy. Prawda?

-T-Tak. Oczywiście, że jesteśmy przyjaciółmi Nathan.

-Vic czy na pewno wszystko dobrze?-Zapytał chłopak a w jego głosie było słychać troskę i rozbawianie.
Zapewne spowodowane moim dziwnym zachowaniem.

-Tak-Odpowiedziałam z uśmiechem.-Po prostu się zamyśliłam.

- To dobrze.-Chłopak się zaśmiał i złapał moją dłoń.

Mój wzrok szybko powędrował na nasze złączone ręce a później na twarz chłopaka.
Nathan uśmiechnął się niewinnie po czym zaczął ciągnąć mnie w jakąś wąską uliczkę.

Mijaliśmy wiele małych sklepów i wejść do domów. Raz się nawet zdarzyło, że uciekaliśmy przed bezpańskim psem.

-Nathan gdzie idziemy?-Zapytałam wreszcie.

-Za chwilę zobaczysz. -Dodał i ponownie skręcił w wąską uliczkę.

Po następnych minutach chłopak oznajmił że już prawie jesteśmy na miejscu. Zasłonił mi oczy swoją dłonią i prowadził prosto.

Poczułam na mym policzku delikatny wiaterek a do nosa dotarł zapach przeróżnych kwiatów. Słyszałam śpiew wielu ptaków i cichy strumyk który powoli płynął a woda czasem uderzyła o kamienie.  Chłopak zabrał dłoń dzięki czemu mogłam zobaczyć to wszystko co mnie otacza.

Była to niewielka łąka na wzgórzu z którego widać miasto. Trawa i kwiaty sięgały mi do kolan. W zasięgu mojego wzroku był strumyk który słyszałam jak się okazało wpływał on do małego jeziorka z idealnie przezroczystą wodą. Jeziorko otoczone jest dużymi skałami w jasnych odcieniach. Na tafli wody pływają płatki kwiatów w przeróżnych kolorach.

Odwróciłam się w stronę Nathan’a.

-Dlaczego mnie tu przyprowadziłeś?

-Ponieważ mam coś dla ciebie. Jak wiesz przyjaźnimy się, jesteś moją najlepszą przyjaciółką. Ale w naszej przyjaźni pojawił się mały problem.

-Jaki problem?-Zapytałam i przekrzywiłam lekko głowę.

-Taki. -Mówiąc to chłopak zbliżył się do mnie i pocałował.

^^

Tak wiem rozdział miał być szybciej ale trafiłam do szpiatala i nie mogłam nic napisać. Bardo was za to przepraszam.