Niby dobrze żyć,

Lecz szkoda kurwa czasu,

By żyć bez ciebie.

Chcę być ramieniem,

Śmiertelną dawką uczuć,

Na którą umrzesz.

Czy oszalałem?

Popadnijmy w obłęd,

Dla pocałunków.

Nie potrafimy,

Wstrzymywać namiętności,

Ukryć miłości.

Ten cykl szaleństwa,

Napędza nasze serca,

Którym brak rytmu.

Bo uczucie to,

Jest pierwotne i czyste,

I nie spaczone.

*Quid mens dicit.

*Tym co mówi umysł.