Kto nie lubi Mafii, niech pierwszy rzuci kamieniem (taki żarcik, ale polecam zagrać). Darzę tą serię miłością, a przynajmniej dwie pierwsze części, bo trójka i "remake" są sporne.

Nie przedłużając, zapraszam.

Za dzieciaka nie pamiętam grania na oryginalnej płycie, była to chyba piracka kopia od wujka, co wcale nie przeszkadzało mi się świetnie bawić. Takie były czasy. Teraz posiadam wersję premierową brytyjską oraz polskie wydanie z Kolekcji Klasyki kupione gdzieś pokątnie pod mostem.

Już po wymiarach widać, że Kolekcja Klasyki jest uboższa, i tak jest. Jeśli ktoś chce po prostu pograć po polski i nie jest wymagającym gadżeciarzem, to proszę bardzo (choć wersja Klasyki wywindowała cenowo w górę na portalach aukcyjnych sięgając nieraz ponad 100 złotych- ja kupiłem ją używaną za połowę tej ceny), jednak ja polecam zagrać po angielsku dla klimatu. Nie jest on bardzo wymagający i nawet ktoś, kto niezbyt się lubi z językiem Szekspira, pojmie co i jak. Kolekcja klasyki zawodzi również na poziomie instrukcji, choć tak jest z każdą grą od tego wydawnictwa, są to kieszonkowe wydania, a przez to ubogie. Ulotka, która miała być instrukcją wprowadza w podstawowe mechaniki i tłumaczy HUD gry oraz fabułę. Do tego jedna płyta i partnerska ulotka.

Wersja wydana poza Cebulandią, czyli jedyna w mojej opinii warta uwagi. Zawiera trzy płyty z grą (posiadają inną pojemność niż te z K.K.), pełną instrukcję, a nie jakąś popierdółkę w stylu leków na serce, która jest stylizowana na gazetę z lat trzydziestych.

Mnie natomiast zaintrygowało co innego - plakat z mapą. Inne kolekcjonerskie wersje wydawały je oddzielnie, ale nic to. Plakat przedstawia mafijną rodzinę Salieriego z początkowych faz gry (kto zna akcję na lotnisku z sekretarzem, ten wie o co chodzi). No i te ryje. Jak ich nie kochać XD.

Z tyłu znajduje się pełnowymiarowa mapa Lost Heaven, czyli jednego z moich ulubionych wirtualnych miast. Poprzedni właściciel zaznaczył na niej, gdzie znajdują się typki od zadań w Freeride Extreame, co znacząco ułatwia nawigowanie w celu zdobycia specjalnych samochodów. Nie mam tego za złe, sam bym pewnie to zrobił prędzej czy później. Mapa jest ładna, pokazuje tereny za miastem, takie jak lotnisko, tamę czy Motel Clarka z pamiętnej akcji zbierania haraczów dla Dona.

Mapa posiada zaznaczone linie tramwajowe i kolejki nadziemnej oraz stacje benzynowe. Jest to po prostu wydrukowana mapa z gry, tylko rozszerzona o dodatkowe lokacje.

Teraz ciekawostka i SPOILER!
SPOILER
SPOILER
SPOILER
SPOILER
SPOILER! ZAWRÓĆ!
NO DOBRA, MASZ.

Twórcy z tyłu okładki wersji premierowej zamieścili zdjęcie Pauliego, który leży z dziurą w głowie na stole w swoim mieszkaniu. Był to zapewne pierwotny koncept, ponieważ finalnie Paulie leży martwy w korytarzu zabity na rozkaz Sama. Szkoda chłopa. Ale takie jest życie w mafii.

KONIEC SPOILERA!

MAFIA 2

Dwójkę też darzę ciepłymi uczuciami, choć nie tak jak jedynkę. Bardziej liniowa przygoda Vito była spoko, jednak brakowało mi starej ekipy i trybu Freeride. Jednak wersja specjalna posiada ciekawe gadżety.

Wersja specjalna Mafii 2 zawiera krótką instrukcję, obwolutę, płytę z grą, oraz drugą z DLC, kartkę z kodem na Steam oraz plakato-mapę, jak z jedynki.

Mapa Empire Bay jest kolorowa i posiada zaznaczone bary, sklepy z ubraniami oraz stacje benzynowe.

Plakat natomiast jest wzorowany na stylu lat pięćdziesiątych.

Bardzo ciekawe rzeczy, nie tylko dla gracza ale i dla kulturoznawcy.