„Księżniczki" autorstwa -kubusbubus to niezwykle przyjemny do czytania utwór satyryczny. Przede wszystkim jest to opowiadanie, przy którym można odłączyć się od realiów codziennego świata i chwilowo skupić uwagę na wzmożonych problemach dam, nieczęsto mających okazję wyjść poza swoją strefę komfortu.

Okładka już na pierwszy rzut oka wskazuje na to, że głównym motywem jest władza, a co za tym idzie – przywileje i powierzchowność postępowania. Korona – jako symbol splendoru, czaszka – śmierci oraz pobożności. Oprócz tego wyrazisty różowy kolor nadaje znajdującej się na grafice kobiecie dominującego wyglądu. Opis daje jasno do zrozumienia, że w utworze mamy do czynienia z osobliwymi księżniczkami, które żyją w dostatku i pozwalają sobie na wiele przyjemności, mając przy tym styczność z różnymi intrygami, romansami i nieustającą wokół rozrywką. Jakie przybiera to skutki, dowiadujemy się już w samym przebiegu opowiadania. 

Rozdziały są krótkie, obrazują sytuacje z codzienności dam, w których biorą udział wybrane w danych okolicznościach postacie. Ukazano różne perspektywy przyjaciółek, jednak najbardziej skupiono się na Beacie Mące, głównej bohaterce utworu, wiodącej udane życie w rezydencji swojego męża, mając wszystko, czego tylko zapragnie.

Akcja utworu rozpoczyna się w dzień rewii sylwestrowej. Wtedy też poznajemy protagonistkę i jej silny charakter. Od początku przedstawiane są wybujałości i bardzo ekskluzywne standardy, jakie otaczają kobietę.

Przez utwór przewija się wiele postaci, każda z nich ma coś innego do zaoferowania i żadna nie jest tam umieszczona bez powodu. Kubusbubus przedstawia konsekwencje działań, które nie wnoszą zmian w toku myślenia bohaterów i nie powodują wyciągania przez nich jakichkolwiek wniosków. Wręcz przeciwnie, tytułowe księżniczki stale chcą wzajemnie się upokarzać przy najmniejszej okazji oraz ciągle imprezować, by zapomnieć o swoich problemach.

W tekście występują różne środki stylistyczne, najbardziej w oczy rzucają się jednak zdrobnienia, które występują licznie. Są one zarówno w wypowiedziach bohaterów, jak i w narracjach, podkreślając pieszczotliwość i przesłodzenie pewnych aspektów.

Dialogi bohaterów są płytkie, co stanowi prześmiewcze ukazanie wybujałych ego postaci i w tym przypadku idealnie wpasowuje się w ton całego utworu. Niekiedy w tych wypowiedziach występują również rymy, co tylko dodatkowo dodaje klimatu.

Należy docenić to, z jaką dbałością autor dopełnia wszystkie szczegóły, jak zwinnie jest w stanie posługiwać się językiem, a także używać komizmu, by jak najwiarygodniej ukazać istnienie negatywnych cech ludzkich i ich wpływów. Każdy element ma swoje szczególne miejsce, biorąc pod uwagę późniejsze konsekwencje skrajnych zachowań bohaterów.

Uważam, że kubusbubus doskonale poradził sobie z satyrą i dobrze uwydatnił nieszablonowe zachowania, problemy oraz relacje międzyludzkie, kiedy najważniejszą rolę w tym wszystkim odgrywa władza i status majątku. Utwór zdołał mnie do siebie przekonać, mimo niewielkiej wcześniejszej styczności z tego typu literaturą. Widać, że autor włożył w tę pracę mnóstwo umiejętności, zaangażowania oraz chęci, co pozostaje szczerze docenić i życzyć wielu udanych prac i sukcesów w pisaniu!

Korekta: selenehelder