Rozdział 23 ✔️

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Kto nauczy cię grać?

1 - Trenerka Hitomiko

2 - nikt, ponieważ już umiesz grać

3 - nikt, ponieważ już umiesz grać

4 - Axel

5 - nikt, ponieważ już umiesz grać

6 - Kogure

7 - nikt, ponieważ już umiesz grać

8 - Bobby

9 - Gazel

10 - nikt, ponieważ już umiesz grać

11 - nikt, ponieważ już umiesz grać

12 - Edgar

13 - nikt, ponieważ już umiesz grać

14 - nikt, ponieważ już umiesz grać

15 - Fubuki

16 - Tsunami

17 - nikt, ponieważ już umiesz grać

18 - Erik

19 - nikt, ponieważ już umiesz grać

20 - Paolo

21 - nikt, ponieważ już umiesz grać

22 - Burn

23 - Jack

24 - nikt, ponieważ już umiesz grać

25 - Nathan

26 - nikt, ponieważ już umiesz grać

27 - Mark

28 - nikt, ponieważ już umiesz grać

29 - Steve

30 i więcej - nikt, ponieważ już umiesz grać

~~~~~~

Axel: Więc... Czy kiedykolwiek grałaś w piłkę nożną? *pyta, stojąc przed Autorką na boisku*

Autorka: No... Em... *zastanawia się* Nie do końca grałam w piłkę... Kiedyś próbowałam, ale jestem kompletnym beztalęciem... *zasmuciła się*

Axel: *podszedł do Autorki, położył dłoń na ramieniu* Hej, nie przejmuj się *lekko się uśmiecha* Na pewno grasz dobrze. A więc pokaż, co potrafisz

Autorka: No dobrze... *schyliła się i wzięła piłkę w dłonie, poszła na środek boiska, położyła piłkę przed swoimi stopami, wzięła głęboki wdech, zaczęła biec przed siebie, prowadząc piłkę przy nodze, omijając pachołki, które ustawił chłopak, lecz na końcu potknęła się o własne nogi i się przewróciła*

Axel: *podbiegł do Autorki, pomógł wstać* Nic ci nie jest?

Autorka: *wstała z pomocą blondyna, otrzepała się z piasku* Nie, wszystko gra... Mówiłam ci, że nie umiem grać

Axel: Z moją pomocą będziesz grać jak zawodowa piłkarka, mówię ci

Autorka: Skoro tak mówisz *uśmiecha się*

Axel: *pokazywał najłatwiejsze rzeczy, jak prowadzenie piłki przy nodze, slalom, strzały w okienko oraz różne triki, takie jak na przykład żonglerka*

Autorka: *bardzo się stara robić to, co mówił jej chłopak, na początku jej nie wychodziło, lecz po paru godzinach naprawdę można było zauważyć efekty jej pracy, na koniec spróbowała prowadzenia piłki przy nodze oraz omijanie pachołków i tym razem się nie przewróciła, uszczęśliwiona podbiegła i skoczyła na Axela, przewracając go na plecy i mocno przytulając* Bardzo ci dziękuję

Axel: *całuję krótko w usta* Nie ma za co

Autorka: *rumieni się*

~~~~~~

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro