Rozdział 23 ✔️
Kto nauczy cię grać?
1 - Trenerka Hitomiko
2 - nikt, ponieważ już umiesz grać
3 - nikt, ponieważ już umiesz grać
4 - Axel
5 - nikt, ponieważ już umiesz grać
6 - Kogure
7 - nikt, ponieważ już umiesz grać
8 - Bobby
9 - Gazel
10 - nikt, ponieważ już umiesz grać
11 - nikt, ponieważ już umiesz grać
12 - Edgar
13 - nikt, ponieważ już umiesz grać
14 - nikt, ponieważ już umiesz grać
15 - Fubuki
16 - Tsunami
17 - nikt, ponieważ już umiesz grać
18 - Erik
19 - nikt, ponieważ już umiesz grać
20 - Paolo
21 - nikt, ponieważ już umiesz grać
22 - Burn
23 - Jack
24 - nikt, ponieważ już umiesz grać
25 - Nathan
26 - nikt, ponieważ już umiesz grać
27 - Mark
28 - nikt, ponieważ już umiesz grać
29 - Steve
30 i więcej - nikt, ponieważ już umiesz grać
~~~~~~
Axel: Więc... Czy kiedykolwiek grałaś w piłkę nożną? *pyta, stojąc przed Autorką na boisku*
Autorka: No... Em... *zastanawia się* Nie do końca grałam w piłkę... Kiedyś próbowałam, ale jestem kompletnym beztalęciem... *zasmuciła się*
Axel: *podszedł do Autorki, położył dłoń na ramieniu* Hej, nie przejmuj się *lekko się uśmiecha* Na pewno grasz dobrze. A więc pokaż, co potrafisz
Autorka: No dobrze... *schyliła się i wzięła piłkę w dłonie, poszła na środek boiska, położyła piłkę przed swoimi stopami, wzięła głęboki wdech, zaczęła biec przed siebie, prowadząc piłkę przy nodze, omijając pachołki, które ustawił chłopak, lecz na końcu potknęła się o własne nogi i się przewróciła*
Axel: *podbiegł do Autorki, pomógł wstać* Nic ci nie jest?
Autorka: *wstała z pomocą blondyna, otrzepała się z piasku* Nie, wszystko gra... Mówiłam ci, że nie umiem grać
Axel: Z moją pomocą będziesz grać jak zawodowa piłkarka, mówię ci
Autorka: Skoro tak mówisz *uśmiecha się*
Axel: *pokazywał najłatwiejsze rzeczy, jak prowadzenie piłki przy nodze, slalom, strzały w okienko oraz różne triki, takie jak na przykład żonglerka*
Autorka: *bardzo się stara robić to, co mówił jej chłopak, na początku jej nie wychodziło, lecz po paru godzinach naprawdę można było zauważyć efekty jej pracy, na koniec spróbowała prowadzenia piłki przy nodze oraz omijanie pachołków i tym razem się nie przewróciła, uszczęśliwiona podbiegła i skoczyła na Axela, przewracając go na plecy i mocno przytulając* Bardzo ci dziękuję
Axel: *całuję krótko w usta* Nie ma za co
Autorka: *rumieni się*
~~~~~~
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro