porą gdy ciemność
utrudnia wyraźne spojrzenie
a meandry umysłu
dosięgają do ciebie

sapioseksualność

żądasz słów więcej
wydobywają się
i gasną
między rozpalonymi ciałami

zachłanność pobudziła chłód 
zarządzający nami

oddalasz się
tylko po to żeby się zbliżyć
między nami coś więcej
niż promiskuityzm

zadurzeni w swoim wyobrażeniu
dotykamy swoich dusz w milczeniu
pragniesz mnie
ciągle to powtarzasz

o nagość mych myśli wciąż się domagasz

patrzę na ciebie
jak na znak zapytania

czy my jesteśmy o krok od otwarcia?