Czy jest coś, czego się wstydzisz?

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

@JoanGrey09

„Zoran: wstydzę się tego, w jaki sposób myślałem o moich rodzicach, że kiedykolwiek mogłem ich znienawidzić, nie mając stuprocentowej pewności, że mnie zostawili. I te wszystkie przytyki do dziadka, gdy ich szukał... Nigdy sobie tego nie wybaczę"

@BeriealShinzoku

„Czego się wstydzę? Tego, że byłem słaby. Nie mogłem postawić się ludziom, a później ciągnąłem bliskich ze sobą w dół. Wstydzić się będę tego do końca życia i żałował"

@Bloodypen28

„Willow: Wstydzę się siebie, swojego ciała.

Scott: Wstydzę się swoich emocji"

@Arpinatka

„Tak, bardzo się wstydzę śpiewać. Bardzo nie lubię mojego głosu, choć wiele osób mówi mi, że jest ładny. Moim pocieszeniem jest jednak harfa, na której gram, a jej dźwięk zastępuje mój śpiew. Żałuję tylko, że nie wszędzie mogę ją ze sobą zabrać"

@_jaszczur

[Krashna]

„Wstydzę? No... przede wszystkim tego, co zrobiłam. Chociaż to nawet wykracza poza wstyd: po prostu czuję się winna przez to wszystko. Nie sądziłam, że kiedykolwiek będę w stanie zbliżyć się do demona, a co dopiero... Oh, te białe oczy zadziałały na mnie... Jak w legendach i plotkach"

@Zapisany_Kapcioch

„Betty: Miejsce publiczne i przyjaciele...tak, tego na pewno się wstydzę!

Tyler: Wstydzę się pokazywać, że jest źle..."

@LexisBerg

„VALEGOR: Dlaczego to w ogóle zrobiłem? Dla forsy. Dla przeklętej forsy, której i tak mi nie brakowało, choć byłem tylko najemnikiem. Szlag! Byłem tak cholernie dobry, że spokojnie mogłem odrzucić zlecenie, ale... wiązała nas już umowa. A teraz... Teraz, ilekroć spoglądam w oczy żony, jedynej istoty w tym całym, je**nym wszechświecie, która mnie po prostu zaakceptowała takim, jakim jestem, wstydzę się. Wstydzę się, że tamtym zleceniem zniszczyłem jej życie. Że nie odmówiłem i porwałem Lailę, że sprzedałem jej siostrę.

URTARO: Mogłem więcej. Mogłem szybciej. Mogłem odmówić. Mogłem schować dumę do kieszeni. Mogłem ugiąć karku i posłuchać, gdy Meg mnie przestrzegała. Teraz było już za późno, było po wszystkim. I na co mi tytuł? Gdyby nie ona, nie istniałbym. I co z tego, że jestem Torisem? W nosie mam całą tę władzę! Gdyby Meg zginęła... Nawet nie chcę o tym myśleć! Tymczasem każdego dnia, gdy patrzę na nią i naszą małą córeczkę, czuję ukłucie w mrocznym sercu. Wstyd mi. Mogłem olać Sabiana i zemstę, ale postawiłem na swoim, przeze mnie obie cudem uszły z życiem. To ja miałem je chronić, miałem chronić Tiris. Tymczasem sam zawiozłem Tiris w przestrzeń i wepchnąłem w pułapkę, w paszczę lwa. Nigdy nie przestanę się wstydzić, jak mocno wtedy zawiodłem.

SELENE: Wstydzę się... Całe życie się wstydzę. To nie jest takie proste. Powiedziałam, co się stało i stałam się pośmiewiskiem wśród ludzi. Nikt mi nie uwierzył. Ale kto by uwierzył? Tylko że... Nie, to zbyt boli. I nadal mi wstyd. Ludzie niby nie pamiętają, niby nic nie mówią, gdy mijam ich na ulicy, ale czuję ich pełne współczucia spojrzenia. Powiedziałam prawdę, zrobiłam dobrze, a mimo to ciągle mi wstyd.

KARMEN: Wstyd? Serio? Wszystko, co robiłam, robiłam, żeby przetrwać. Niczego się nie wstydzę. Nie cieszy mnie to, jak wyglądało moje życie, nie rozpowiadam o tym z dumą na prawo i lewo, a są sprawy, które trzymam w sekrecie, ale nie wstydzę się"

@Ririanna002

„Sillue: Ja wstydzić się czegoś? Pff co to wstyd? *Widzi swojego ukochanego i szybciej zaczyna jej bić serce* Nie mam uczuć! Nie mam (wstydzi się swoich uczuć).

Mary: Wstydzę się tego że zbiłam kwiatka jak goniłam motylka..."

@Anarkali__

„Ashfag: Wstydzę się tego, że nie jestem wystarczająco silny. Wstydzę się tego, że ani matka, ani Maya nie mogą na mnie polegać. To najgorsze uczucie"

@Czarodziejka_Shadow

„Nox: Wstydzę się tego co zrobiłam. Tego, że jej nie pomogłam wcześniej... że ją okłamuję, ale muszę. Muszę to robić pomimo wyrzutów sumienia, aby osiągnąć sukces"

@GoddessGeneration

„Roxanna: Nie wiem, czy się czegoś wstydzę obecnie – duża w tym zasługa Cassidy, która stała się moją przybraną siostrą - lecz do niedawna wstydziłam, czy też wręcz bałam się mówić o mojej orientacji przed kimkolwiek z mojej rodziny, prócz moich rodzonych sióstr. Jestem biseksualna, mam dziewczynę, którą kocham całym sercem, a mój ojciec odkąd pamiętam był strasznym homofobem. Teraz jednak siedzi w psychiatryku za to, co mi zrobił w związku z moją orientacją, o której dowiedział się przez przypadek, a moja mama i dziadkowie zaakceptowali mnie taką, jaką jestem, a także moją decyzję o konwersji na Zoroastryzm, choć wszyscy są Muzułmanami, podobnie jak moje siostry

Cassidy: W sumie to wstydzę się mówić przed Cassiusem o moich niektórych preferencjach kulinarnych. Jest on moim chłopakiem, lecz równocześnie Włochem, a ja uwielbiam pizzę z ananasem"

@LilythyW

„Lily: Wstyd mi, że tak długo pozostawałam ślepa na uczucia Renny'ego. Wiele rzeczy mogło się potoczyć inaczej, ale z drugiej strony może tak miało być? Może dzięki temu, ile razem przeszliśmy, teraz ta więź jest taka silna?"

@sihe91103

„Cóż, chyba tego jaki byłem kiedyś, ale może to i dobrze że byłem taki a nie inny. Może tak miało być i miałem stać się lepszy"

@mabell6

„Annabelle: Niczego się nie wstydzę. No, z wyjątkiem tych wiadomości od Alex. Zwłaszcza, gdy ON je czyta i robi sobie ze mnie żarty. Może zacząłby wreszcie patrzeć w swój telefon? W końcu dał mi numer, więc chyba jakiś ma"

@Jikkia_

„Ela: Mojej mocy. Przeklęte lustra"

@_nie_zapominajka_

„Adam: Wstydzę? Pff, ja się niczego nie wstydzę. Czego miałbym się wstydzić? Tych fanfików, które czytam czasami na wattpadzie? Nikt się nie dowie. No dobrze, może trochę się wstydzę jednej rzeczy. Wstydzę się, kiedy ktoś coś za mnie robi. Czuję się wtedy bezużyteczny. Jak dzieciak, który nie potrafi sobie sam poradzić w życiu. Wstydzę się tego chyba dlatego, że to trochę prawda"

@nieznansky

„Odpowiadając za Rikkara, bohatera Znaku: Czasem wstydzę się tego, że jestem niepełnosprawny (ale nigdy o tym nie mówię). Często wstydzę się też dziwnego podejścia Merry. Nie wszystko, czego nie da się łatwo wyjaśnić musi być wynikiem magii"

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro