10
Po odprowadzeniu [T.I.] do domu przez Hajime, dziewczyna zmęczona i oczarowana urokiem dzisiejszego dnia padła na łóżko. Nie mogła wybić sobie z głowy obrazu śmiejącego się brązowowłosego. W pewnym momencie spojrzała na leżące nieopodal podręczniki szkolne, które przypomniały jej, o zadaniach domowych. [Kolor]włosa natychmiast poderwała się z łóżka i skonana zaczęła odrabiać pracę domową. Nagle usłyszała dźwięk przychodzącej wiadomości.
21:53
Dazai: Dobry wieczór, [T.I.]-chan~. Dawno nie rozmawialiśmy...
21:53
[T.I.]: Całe szczęście.
21:54
Dazai: [T.I.]! Jak możesz! Stęskniłem się za tobą!
21:55
[T.I.]: Posłuchaj, nie mam czasu, ani ochoty na kłótnie z tobą. Muszę odrobić zadanie domowe.
Napisz kiedy indziej.
Dazai poczuł się winny z tego powodu. Przetrzymał [T.I.] w kawiarni do późnego wieczora i nie myślał o jej obowiązkach szkolnych.
21:56
Dazai: Mogę ci pomóc. Wyślij tylko zdjęcia.
21:57
[T.I.]: Naprawdę?
21:58
Dazai: Jasne^^ Wyślij tylko zdjęcia.😻😻😻😽😽
22:01
[T.I.]: [T.I.] wysłał(a) zdjęcie (29)
22:01
[T.I.]: Mam nadzieję, że nie żartujesz sobie ze mnie...
22:02
Dazai: Oczywiście, że nie! Daj mi pół godzinki.💖💓❤
22:03
[T.I.]: Dziękuję.
[T.I.] jest offline
Dazai Pov. (22:03)
Dazai westchnął głośno przeglądając wysłane przez [T.I.] zdjęcia. Czego oni uczą w tych szkołach? Trygonometria kąta prostego? Siła dośrodkowa? Tektonika płyt litosfery?! Co to jest?! Dazai nie da sobie z tym wszystkim rady w pół godziny. Postanowił poprosić o pomoc jednego ze współpracowników.
22:05
Dazai: Kunikida-kun~
22:06
Kunikida: Spierdalaj.
22:06
Dazai: No nie bądź taki! Potrzebuję twojej pomocy.
22:07
Kunikida: Niby czemu miałbym ci pomagać?
22:07
Dazai: Bo się przyjaźnimy?
Kunikida jest offline
22:08
Dazai: Tak nie można!
Dazai jest offline
Dazai wpatrywał się w sufit i zastanawiał się do kogo by zwrócić się o pomoc.
No tak! Jest jeszcze jedna osoba, która za darmowy obiad zrobi wszystko!
22:12
Dazai: Dobry wieczór, Atsushi-kun^^
22:13
Atsushi: Dazai-san?
22:13
Dazai: Możesz zarobić kolejny darmowy obiad. Co ty na to?
22:13
Atsushi: Co mam zrobić?
22:13
Dazai: Wysłać mi odpowiedzi do tych zadań w ciągu 15 minut.
22:14
Dazai: Dazai wysłał(a) zdjęcie (29)
22:15
Atsushi: Za dużo tego!
22:15
Dazai: Lepiej się pośpiesz, w razie spóźnienia nie postawię ci obiadu.
Dazai jest offline
~Jak to dobrze jest mieć tanią siłę roboczą~ rzucił sobie w myślach Dazai i z uśmiechem ustawił sobie budzik na piętnaście minut, po czym ucią sobie drzemkę.
[T.I.] Pov. (22:03)
Jaki interes mógł mieć Dazai w odrabianiu szkolnych obowiązków [T.I.]? Może te zadania, które mi wyśle bedą celowo błędnie rozwiązane? A może w ogóle ich nie wyśle? Te niepokojące myśli ciągle krążyły po głowie młodej, [kolor]włosej bohaterki. Trudno, i tak nie dałaby rady odrobić tych wszystkich zadań po tak męczącym dniu. Jeśli ich nie odrobi - dostanie jedynkę, jeśli Dazai przyśle jej złe odpowiedzi, stanie się to samo. Co ma do stracenia? Może po prostu stara się być miły? Może [T.I.] źle go oceniała?
Nagle dziewczyna usłyszała dźwięk przychodzącej wiadomości. Natychmiast chwyciła telefon, aby sprawdzić czy to Dazai odesłał jej zdjęcia.
22:36
Dazai: Dazai wysłał(a) zdjęcie (33).
Dazai: Uff, ledwo zdążyłem zrobić to wszystko w pół godziny.😵 Jestem wykończony! Mam nadzieję, że będą dobrze.😘
22:37
[T.I.]: Dziękuję! Bardzo mi pomogłeś!
[T.I.] wachała się przed napisaniem następnej wiadomości, ale w końcu zdecydowała się na wysłanie jej do internetowego znajomego.
22:39
[T.I.]: Mogę się jakoś odwdzięczyć?
22:42
Dazai: Właściwie...to tak. Chciałbym, żebyś...
Koniec. Trzeba czekać na następny rozdział. Heh, lubię przerywać w takich momentach. Koniecznie napiszcie mi swoją opinię!
Do następnego!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro