Miłego czytania!

Sarah

Alan wyszedł dwie godziny po naszym
pocałunku. Mama niedawno wróciła, ale szybko poszła spać zmęczona po pracy. Jest po drugiej, a ja głupia cały czas rozmyślam o tym co się wydarzyło między mną, a przyjacielem.

Ten pocałunek był...dobry. Nawet bardzo dobry.

Jednak jest jedno 'ale'...

Brakowało mi coś w jego ustach, jednego nieznanego mi dotąd fragmentu...

Jęczę zła w poduszkę. Nie chcąc o tym myśleć, wyciągam słuchawki i włączam sobie kołysankę Harry'ego.

Ona napewno pomoże mi zasnąć...

Tak jak czułam, po jakimś czasie odpłynęłam do krainy Morfeusza.

    Rano wstaję równo z budzikiem o siódmej. Dzisiaj mam lekcje na dziewiątą trzydzieści, więc mogłam pospać nieco dłużej.

Staje na równe nogi i się przeciągam. Podchodzę do okna i podnoszę rolety do góry. Promienie słońca przyjemnie pieszczą moją twarz.

W końcu słońce...

Nie mogę się doczekać wiosny, ta zima jest straszna.

Nie chcąc tracić czasu idę do łazienki wziąć prysznic. Spinam włosy w niechlujnego koka i wchodzę do kabiny. Nie chcę moczyć włosów, bo myłam je wczoraj przed spaniem. 

Używam waniliowego żelu pod prysznic i wcieram go w swoje ciało nucąc przy okazji Best Song Ever.

Nawet nie wiecie jak się powstrzymuje żeby nie tańczyć.

Po prysznicu, wychodzę z kabiny i owijam się ręcznikiem. Podchodzę do lustra i wykonuje swoją rutynę, a następnie wracam do pokoju po ubrania. Wybieram czarne jeansy i różową bluzę. Biorę jeszcze bieliznę i wracam do łazienki, żeby się ubrać.

Chcę już wiosnę, aby móc ubierać sukienki i spódniczki jejku....

Ostatni raz przeglądam się w lustrze i wpinam we włosy dwie spineczki.

Gotowa wracam do pokoju po plecak i telefon. Schodzę na dół, ubieram kurtkę i buty, po czym wychodzę z domu.

Mamy nie ma, więc nie mam z kim się pożegnać...

Zamykam drzwi na klucz i pędzę na autobus. Ma być za dziesięć minut, ale z moim szczęściem pewnie będzie szybciej.

A mówiłam, że będę miała więcej czasu...

Pierdolenie.

Dochodzę na przystanek. Widząc czekających ludzi mogę odetchnąć z ulgą.

Siadam obok jakiegoś zakapturzonego chłopaka i zaczynam przeglądać media społecznościowe.

- To już się nawet ze mną nie przywitasz? - słyszę pytanie, więc podnoszę głowę. Przenoszę wzrok na chłopaka i zauważam, że to Alan.

- Nie poznałam cię. Poza tym to twoja wina.

Brunet zaczyna się cicho śmiać, a ja unoszę kącik ust.

- Gdzie jedziesz? - pytam z ciekawości. Rzadko jeździ autobusami, a o tej porze to praktycznie nigdy.

- Odprowadzam moją ukochaną.

Czekajcie...on teraz żartuje czy mówi poważnie?

Patrzę na niego ze zmarszczonymi brwiami, a on mi puszcza oczko.

Już mam się odezwać, gdy podjeżdża autobus. Alan łapie mnie za rękę i prowadzi w jego stronę. Wchodzimy do środka i stajemy z tyłu.

Czy on myśli, że jesteśmy razem?

To był jeden pocałunek i nie mam pojęcia co o tym wszystkim myśleć...

Ani co on o tym sądzi.

- Coś się stało? - pyta, gdy od dłuższego czasu nic nie mówię.

- Co? Nie...nie wyspałam się.

Brunet tylko kiwa głową i nic nie mówi. Przyciąga mnie do siebie tak, że opieram się plecami o jego tors.

Wcześniej czułam się z tym normalnie, ale po wczoraj...

Jejku co się dzieje?

Idziemy trójką w stronę szkoły. Niedawno wysiedliśmy z autobusu i podeszliśmy po Lydię.

Ona i Alan nawet się polubili, co mnie cieszy. Wcześniej to nie wyglądało zbyt ciekawie...

Jesteśmy pod szkołą. Już mam się żegnać z przyjacielem przytulaniem, gdy on nagle łapie mnie za policzki i łączy nasze usta.

Kurwa.

Niepewnie oddaje pocałunek, cały czas dziwnie się z tym czując.

Na szczęście po chwili odrywamy się od siebie. Brunet zaczesuje mi włosy za ucho i jeszcze całuje w czoło.

Nie za dużo tych pocałunków, White?

- Przyjdę po ciebie po lekcjach - mówi i puszcza mi oczko. Odchodzi zostawiajac mnie i zdziwioną Lydię same.

- Sarah? Co mnie kurwa ominęło? - pyta, nie wiedząc w to co widziała.

- Ja...sama nie wiem.

- Jak to nie wiesz? Sarah, on cię pocałował!

- Kto pocałował Sarah'ę? - pyta Tony, który akurat do nas podszedł.

- Taki jeden, nie znasz go, kochanie.

Kiedy Tony i Lydia zaczynają się całować, postanawiam się ulotnić, aby dać im trochę czasu.

Wchodzę do szkoły i idę do szafki, gdy nagle zostaje popchnięta na ścianę.

- Hej mamuśka. Gdzie Tim?

O kurwa.

- W domu...

- Nie pierdol - mówi, a w jego oczach widać błysk gniewu.

- Zapomniałam go wziąć...

- Super, po prostu super - wyrzuca ręce w górę. - Zapomniałaś o lalce, ale dawać dupy to możesz tak?!

Nie kurwa, mam tego dość.

Przez jego krzyki, inne osoby zaczęły się nam przyglądać.

Nie macie swojego życia?

Hemmings, ty chory pojebie.

- Coś ty powiedział? - pytam powoli czując, że za chwilę albo wybuchnę, albo się popłaczę.

Proszę żeby to nie było to drugie...

- Myślisz, że co? Najpierw będziesz całować się ze mną, a potem z jakimś idiotą?!

Czy on powiedział to na głos?

Blondyn tak samo jak ja, dopiero po wypowiedzeniu swoich słów na głos, zdał sobie sprawę z tego co powiedział.

- Jesteś nic nie wartą szmatą - syczy po czym odchodzi zostawiając mnie w rozsypce.

Nie patrząc na to, że inni mnie obserwują biegnę do toalety nie hamując łez.

Słyszę, że ktoś mnie woła, ale się tym nie przejmuje i się nie zatrzymuje.

Dopiero co przyszłam do piekła, a już muszę ryczeć...

Wchodzę do środkowej kabiny i się zamykam. Zjeżdżam plecami po ścianie i daje upust emocjom.

O co mu w ogóle chodziło?

Co go obchodzi co i z kim robię?

To moje życie!

- Sarah, otwórz - wzdycha Lydia i puka do kabiny. - Słonko... - mówi, gdy dalej nie otwieram.

- Co?

Przeklinam w myślach czując, że już mam zatkany nos.

- Widziałam co się stało i...proszę cię wpuść mnie...martwię się.

Powoli wstaje i przekręcam zamek. Uchylam drzwi i czekam aż przyjaciółka wejdzie do środka. Na szczęście nikogo oprócz niej tutaj nie ma, ale dziewczyna i tak szybko tutaj wchodzi.

Lydia przyciąga mnie do uścisku i głaszcze uspokajająco po plecach.

- Kochanie, co się ostatnio u ciebie dzieje... - szepcze przyjaciółka z niedowierzaniem. - Chcesz o tym porozmawiać?

Słysząc jej pytanie, jedynie kręcę głową. Przytulam się do niej mocniej i pociągam nosem.

Luke

    - Hemmings, stój kurwa! - krzyczy zły Irwin, który biegnie za mną z resztą chłopaków.

- O co wam chodzi?

- O co nam chodzi? Nie widzisz jak się zachowujesz?!

- Jak dla mnie to tak, jak zawsze. Nie widzę różnicy.

- Nie wkurwiaj mnie...

Na jego szyi pojawia się pulsująca żyła.

Uważaj Irwin, bo ci zaraz pęknie.

- Daj spokój! Co się takiego niby stało? - pytam będąc już znudzonym całą sytuacją.

Szczerze to nie mam pojęcia dlaczego się tak zachowałem. Po prostu, gdy zobaczyłem tego jej przydupasa to miałem ochotę coś rozwalić. I tutaj nie chodzi o sam pocałunek - który swoją drogą też mnie wkurwił - ale o to kim on jest.

A dobrze znam tego sukinsyna...i nie należy on do tych bezpiecznych...

- Sam nie jesteś dla niej przykładem bezpieczeńtwa - krytyk wewnętrzny się odzywa i niestety, ale muszę przyznać mu rację. Do tego teraz dochodzi jeszcze incydent sprzed piętnastu minut...

Kurwa.

Powiedziałbym, że pierdolenie jest w mojej naturze, gdyby nie to, że jestem prawiczkiem.

- Luke, naprawdę już przesadzasz...bądź dla niej milszy, chociaż ze względu na wasz projekt.

- Jeb się - mruczę pod nosem i ponownie tego dnia odchodzę od przyjaciół.

Mam tego wszystkiego dość!

Gdybym mógł to bym uciekł z lekcji, ale obiecałem mamie, że postaram się nie opuszczać.

Gdy zobaczyła ile mam nieobecności była nieźle wkurwiona...

Nagle wpadam na pewien pomysł.

Szybko wyciągam telefon i wybieram właściwy numer. Po trzech sygnałach - ciągnących się wieczność - w końcu odbiera.

- Hemmings, czego dusza pragnie?

- Pamiętasz jak mówiłeś, że będziesz moim dłużnikiem? To moment, w którym cię potrzebuję.

Sarah

    Ostatnia lekcja i do domu. W końcu...Mam dosyć dzisiejszego dnia.

I jeszcze ma przyjść po mnie Alan...

No właśnie...najchętniej zerwałabym się z tej fizyki żeby nie musieć się stresować naszym spotkaniem. Ten pocałunek wszystko zmienił...

Na gorsze oczywiście.

Wcześniej czułam się w jego towarzystwie swobodnie, po prostu wiedziałam, że mam jego wsparcie.

Tylko, że wsparcie jak od brata...

Nie wiem co robić...może dać mu szansę? Zawsze mogę go pokochać w inny sposób w trakcie naszego związku.

Znaczy, on chyba myśli, że my już jesteśmy w związku.

Moje rozmyślenia przerywa dzwonek ogłaszający początek lekcji.

Wstaje z ławki i powoli kieruje się do sali. Siadam w trzeciej ławce pod oknem i zaczynam się rozpakowywać.

- To miejsce jest wolne? - słyszę pytanie znajomego głosu. Na początku staram się go ignorować, ale chłopak nie daje za wygraną. - Mamuśka...

- Siadaj i nie gadaj Hood.

Ciemnowłosy uradowany siada obok mnie i wyciąga zeszyt.

- Pożyczę sobie okej? Też cię kocham - mówi i bierze pierwszy lepszy długopis z mojego piórnika.

Mam ochotę szczerze się zaśmiać, co robię w głowie, aby nie podpaść nauczycielowi.

Kątem oka obserwuje Caluma. Chłopak wyrywa ze środka zeszytu kartkę i coś na niej pisze. Następnie przesuwa ją w moją stronę, więc czytam co napisał.

C: Nie przejmuj się nim, ok?

Patrzę czy nauczyciel nie patrzy i szybko odpisuje.

S: Spokojnie, już się przyzwyczaiłam ;)

C: Pogadasz z nim?

S: Po pierwsze: nie. A po drugie: nie piszmy o nim...

Podaje my z powrotem kawałek papieru.

C: Słuchaj, przepraszam za wszystkich. Nie powinnismy się tak zachowywać i dopiero teraz mi wstyd. Szczerze to naprawdę cię polubiłem i mam nadzieje, że będziemy częściej rozmawiać

Czytając to poczułam delikatne ciepło na sercu. Naprawdę poczułam się tak...miło i na moje usta wkradł się malutki uśmiech.

S: Jesteś słodki, Cal.

C: Ja słodki? Chyba nie widziałaś mojego ciała z bliska! Jestem maczo.

Przez resztę lekcji pisaliśmy z chłopkiem o różnych głupotach, ale chyba właśnie tego potrzebowałam.

Odpocząć od nurtujących mnie myśli i się wyluzować.

Wychodzę właśnie ze szkoły. Przy murku stoi Alan, a na jego ustach gości szeroki uśmiech.

Powoli do niego podchodzę. Chłopak chyba nie wytrzymuje i po prostu szybko się do mnie przybliża. Łapie mnie w talii, a gdy ma pocałować, czyjaś ręka mu to uniemożliwia...

Do następnego❤️

hej aniołki!
jak się podoba rozdział?
a teraz czas na pytanka hihi
- czyja to dłoń?
- co myślicie o Alanie?
- Za kim będzie Sarah?
z góry przepraszam za błędy!
miłego wieczorku i do <33

love you all!
-luvvvharry-