Miłego czytania!

Luke

    Budzę się przez pieprzone promienie słoneczne, które wpadają do pokoju.

Nikt nie mógł zasłonić tych zasranych okien?

Przeklinam pod nosem i powoli siadam na łóżku. Jęczę cicho, gdy moja głowa zaczyna boleśnie pulsować.

- Nasz ojczulek wstał!- krzyczy Michael wchodząc z płaczącym dzieckiem.

- Weź stąd te ustrojstwo!

- O nie, nie...całą noc i ryczało, teraz ty trochę pocierpisz.

Rzuca we mnie lalką, ale ja w porę ją łapie. Przyciskam ją do siebie i zatykam jej głowę poduszką. Po chwili o dziwo się uspokaja i przestaje wyć.

W końcu...

Zostawiam lalkę na łóżku i wychodzę z pokoju. Schodzę na dół do kuchni zrobić sobie kawę. Przy stole siedzą chłopaki, którzy wyglądają jakby mieli zaraz upaść i nie wstać.

Dosłownie.

- Przyszedł nasz lowelas - mruczy Hood i mimo swojego stanu uśmiecha się głupkowato.

- O co ci chodzi, idioto?

Pytam jednocześnie wstawiając wodę na kawę.

- Ty i Sarah...stary - gwiżdże Irwin, a ja patrzę na niego jak na idiotę.

Ja i ta lamuska? Dobre żarty.

- O czym ty kurwa pierdolisz?

- Nic nie pamiętasz? - pyta zdziwiony.

- No nie bardzo.

- A ile pamiętasz?

- Jak poszedłem z nią tańczyć, a potem już nic.

Patrzą na mnie z szokiem, a ja stoję z obojętną miną i zalewam kawę.

- Chłopaki, co jest?

- Umm...my może pojedziemy po zakupy, a ty w tym czasie idź się zobacz w lustrze.

- Macie na mnie czekać i pojedziemy jak się ogarnę - mówię zły i idę do łazienki.

O co tym idiotom chodzi?

Wchodzę do łazienki żeby się wysikać. Spuszczam wodę i podchodzę do umywalki umyć ręce, ale się zatrzymuje. Boże...

Ona mi to zrobiła?

Z szokiem przyglądam się swojej szyi. Jest cała w czerwonych śladach...

Jebana ciamajda mi robiła maliny?!

Ona w ogóle wie jak się je robi?

Raczej nie, Johnson to jebana cnotka.

Myje ręce i jak najszybciej wychodzę z łazienki. Ubieram biały podkoszulek i krótkie spodenki po czym schodzę na dół.

- Ona mi to zrobiła?

- Stary, a kto inny? Obserwowałem was cały czas - mówi Ash. A jednak.- Miałem wrażenie, że zaraz ją tam wypieprzysz.

- Co ty pieprzysz? Nie wyruchałbym jej.

- Twoje wczorajsze zachowanie mówi, że wręcz przeciwnie.

Mierzę Hooda ostrzegawczym spojrzeniem. Biorę kluczyki i okulary po czym idę do samochodu. Oni idą za mną i wsiadają do tyłu. Kurwa...wzięli lalkę.

Wyjaśniając...mieszkamy z chłopakami wszyscy razem od jakiś...sześciu miesięcy. Kończy się piwo, więc przy okazji jedziemy zrobić zakupy.

Wyjeżdżam z podjazdu i jadę w stronę sklepu.

Sarah

   Obudziłam się z potwornym bólem głowy. Boże, ile ja dokładnie wypiłam? Niech ktoś mi da wody...

Wstaje z łóżka i idę się mniej więcej ogarnąć. Idę do łazienki, aby wziąć szybki prysznic. Włączam pierwszą lepszą playlistę i wchodzę pod prysznic. Z moim ciałem zderza się zimna woda, a z moich ust wydostaje się cichy pisk. Szybko zmieniam na gorącą wodę i się odprężam.

Umyta i ubrana podchodzę do lustra żeby zrobić delikatny makijaż. Kiedy mój wzrok przykuwa moja szyja mam wrażenie, że za chwilę zemdleje. Mam całą szyję w malinkach...ja pierdole.

Mama mnie zabije, jak to zobaczy...

Boże, co ja robiłam w nocy? I...z kim?

Szybko się maluje i schodzę na dół. Nie boje się, bo mama jest w pracy, więc na razie nic mi nie grozi. Na blacie leży karteczka.

Córeczko, przelałam ci pieniądze zrób zakupy, na lodówce jest kartka z listą co masz kupić

Resztę zostaw dla siebie

Kocham, Mama x

Dobra, zjem śniadanie, ogarnę się i pójdę...

    Jestem już w sklepie. Zanim wyszłam ubrałam jeszcze czarne okulary, a na głowę ubrałam kaptur.

Biorę wózek i idę w stronę alejki z makaronem.

- Ty idioto!- mam wrażenie, że słyszałam Michaela.

Pewnie mi się zdawało.

- Hemmings, uspokój tego bachora!- dobra, to na sto procent Clifford.

Dobra, to znak, że muszę szybciej robić zakupy. Co jak co, ale nie uśmiecha mi się wpadnięcie na nich.

Szybkim krokiem idę w stronę owoców i biorę arbuza i truskawki.

- Stary, mam ochotę na banana, idziemy!

O nie, nie...

Jak najszybciej chcę odejść z alejki, ale wpadam na kogoś. Tym kimś oczywiście musiał się okazać Ashton Irwin.

- O hej, mamuśka.

Już każdy z nich będzie mnie tak nazywać?

- Cześć - mówię cicho, a następnie chcę go ominąć, ale zostaje złapana przez kogoś za ramie.

- Nie przywitasz się kocico?

Hood.

- Kocico?- patrzę na niego z zszokowana i lekko zainteresowana.

- Wczoraj pokazałaś, że nie jesteś taką cichą myszką i wysunęłaś pazurki jak kocica, kocico.

Przez jego głupie spojrzenie, mam ochotę zapaść się pod ziemię. Ja pierdole...

- Z kim gada...o, hej.

Po minie blondyna można zauważyć, że jest zmieszany.

Luke Hemmings zmieszany? Co się dzieje?

Chyba muszę to zapisać w kalendarzu.

Przenoszę wzrok niżej i chyba znam powód jego zachowania...

Jego szyja też jest pokryta malinkami.

Czy ja...Czy on...

Jestem pewna, że moja twarz nigdy wcześniej nie była tak czerwona jak teraz. Jaki wstyd!

- Pójdę już, muszę dokończyć zakupy - mruczę cicho i odchodzą, wcześniej patrząc w oczy niebieskookiemu. - Głupia, głupia, głupia...- karcę się pod nosem. Dobra, zrobię szybko zakupy, wrócę do domu i zobaczę się z nimi dopiero w poniedziałek.

Idealnie.

Jestem już pod domem. Kładę siatki na podłogę i wkładam dłoń do kieszeni w celu wyciągnięcia klucza. Otwieram drzwi, a następnie podnoszę reklamówki i wchodzę do środka. Zamykam drzwi kopniakiem, wcześniej wyciągając klucz i idę do kuchni. Kładę wszystko na blacie i zanim je rozpakowuje, spinam włosy w luźnego koka.

Wyglądam gorzej niż źle, ale mam usprawiedliwienie- myśle, a następnie biorę się za wyciąganie zakupów.

Po piętnastu minutach wszystko już jest rozpakowane. Biorę z szafki miskę i paczkę chipsów, po czym idę do salonu. Włączam telewizor i szukam czegoś ciekawego. Trafiam w końcu na Titanica, ale muszę zatrzymać, bo ktoś puka do drzwi.

Wstaje z kanapy i idę na korytarz. Zanim otwieram drzwi sprawdzam kto to.

Hemmings?! Czego on tutaj chce?

Pierdolony, nie dość, że widzieliśmy się w sklepie, to jeszcze do mnie przychodzi.

Przekręcam zamek i otwieram drzwi. Na nosie cały czas ma okulary, w których był w sklepie.

- Cześć?

- Hej, przyszedłem z Timem. W końcu dzisiaj sobota - mówi opierając się ręką o ścianę domu. No tak...

A miałam nadzieje, że od niego odpocznę i ochłonę...

- Um...wchodź.

Wpuszczam go do środka. Chłopak ściąga buty i idzie za mną do kuchni.

Jest jakoś dziwnie cichy, ale nie będę się pytać, bo jeszcze wyjdę na ciekawską.

- Chcesz coś do picia? Jedzenia? Mam chipsy, miałam zaczynać film.

Mogę być dla niego miła prawda? Poza tym to gościnność.

- Poproszę wodę, mamuśka - wywracam oczami na to jak mnie nazwał. Kiedy mu się znudzi?

A co jeśli nigdy mu się nie znudzi?!- moje myśli mnie przerażają...

Wyciągam szklankę i nalewam mu wody gazowanej. Podaje mu, a on mruczy ciche 'dzięki'.

Wow, znasz takie słowo?

Jak wyjdziesz to będę musiała sobie zapisać w kalendarzu.

Idziemy do salonu i siadamy na sofie. Kładę Tima- jak to on go nazwał- obok siebie i włączam w końcu film.

- Co to?- pyta blondyn patrząc na ekran.

- Titanic.

- Nigdy tego nie oglądałem.- co?

- Żartujesz tak?

- Nie i masz się ze mnie nie śmiać. W każdej chwili mogę stać się niemiły - warczy, a wtedy dobra atmosfera poszła się jebać.

Witamy starego Hemmingsa.

Nic nie odpowiadam tylko skupiam się na filmie. Nie zamierzam się kłócić, chcę obejrzeć w spokoju film.

A jeśli ten dupek będzie mi przeszkadzać to nie ręczę za siebie...

- Mamuśka, ten film ssie.- jęczy Luke po raz kolejny.

- Hemmings, daj mi obejrzeć w spokoju.

- Ale mi się nudziiiii....

- To pobaw się z Timem - proponuje, nie odrywając wzroku od Leonarda DiCaprio.

- Nie ma mowy.

Zaprzecza od razu, a ja nie wiedząc dlaczego mam ochotę uśmiechnąć się pod nosem.

- A może pobawimy się razem z Timem, co?

Zatrzymuje film i patrzę na niego niezrozumiale. Wolałam zatrzymać niż potem nie oglądać mimo, że widziałam to tysiąc razy.

- Co masz na myśli?

Ten tylko uśmiecha się pod nosem i dalej nic nie mówi.

- Hemmings idioto, lepiej coś powiedz, bo nie chcę żyć w niepewności. Do tego boje się co ci wpadło do tego pustego łba - myślę patrząc na niego wyczekująco.

- Naprawdę? Nie przychodzi ci do głowy co mam na myśli, Johnson?

- Nie bardzo - odpowiadam szczerze.

No powiedz w końcu o co chodzi!

Niebieskooki nie przestając się uśmiechać, przybliża się lekko i pochyla tuż przy moim uchu.

- Pobawimy się w dom.

- W d-dom?

- Tak, w dom. Tim będzie smacznie spał, a my to wykorzystamy i będziemy się pieprzyć dopóki śpi...

Chyba muszę umyć uszy, bo źle słyszę.

Do następnego❤️

Hejka!

Jak się podoba rozdział?

Jak myślicie, co powie Sarah na propozycje Luke'a?

I czy Luke mówił poważnie?

Z góry przepraszam za błędy!

Miłego wieczoru i do zobaczenia w <3!

love you all!

-luvvvharry-