w wodzie odbiło się światło

rozproszyło się po powierzchni

aż mały nartnik wyglądał 

jakby pokryły go diamenty

skrzydełka ważki zmieniły się w złoto

w białych główkach wodnych lilii

co dopiero przed chwilą zakwitły

już pierwsze pszczoły nektar piją

nieba bezkres 

zamknięty w przestrzeni jeziora

niczym obraz chwycony na zdjęciu

w toni niczym w lustrze 

dzika jabłoń się przegląda

strojna jak panna młoda

i skowronek ukochanej śpiewa

i chylą się ku wodzie drzewa

i wszystko jest takie lekkie

i takie radości pełne

i świat taki malutki w oddali

a my w nim jeszcze mniejsi