Na łóżku siedzi dziewczyna i rozmyśla,

Czasem w róg pokoju spojrzeniami ciska.

Ale myśli i dobrze wie, że nie jest sama.

Bo od rana w myślach, tylko o niej gada.

O tej co celem jest i podróżą,

O tej co słowa, mury burzą.

I nie wiadomo, czemu przestać nie może,

Myśli są silne i nikt nie pomoże.

A na niebie jest jedna chmurka,

Sunie sobie, niby taka dumna.

I obserwuje tę dziewczynę z daleka,

I na jej piękne wiersze czeka.