Po chwili ból minął...Gdy otworzyłam oczy, znalazłam się w kompletnie innym miejscu.Nie był to mój pokój a małe mieszkanie.Pomieszczenie, które określiłam jako sypialnia było bardzo małe.Stała w niej tylko szafa z ciuchami, obok dość wygodne łóżko i szafka nocna.Ściany pokoju były odrobinę ponure i przygnębiające.

Zerwałam się z łóżka i podeszłam do szafy z ubraniami.Zdziwiłam się, ponieważ nie było tam moich ciuchów, ale inne, ładniejsze i większe.Bez zastanowienia się ubrałam fioletową koszulkę na krótki rękaw, ogrodniczki z szerokimi nogawkami i zwykłe trampki.Podeszłam do szafki nocnej i zabrałam z niej moje okrągłe, duże okulary.Zjadłam śniadanie i wyszłam z domu.W szufladzie znalazłam wizytówkę i dowód:
Ja:Okej, czyli jestem Rose William, mam 18 lat, jestem jakimś producentem i mamy 1968 rok.Super, wspaniale!
Schowałam dokumenty i szybko wyszłam z domu.

Od razu po wyjściu z mieszkania, zorientowałam się, że znajduje się w Londynie.Nie wiedziałam dokładnie gdzie iść, więc przystanęłam na moment:
Ja:*w myślach*Gdzie mam iść?Co się stało z moją rodziną, co się stało ze mną?!

Zauważyłam za rogiem jakąś kawiarnię, więc nie zastanawiając się dłużej zaczęłam iść w jej kierunku.Gdy weszłam do środka moim oczom ukazało się piękne miejsce.Usiadłam przy jednym ze stolików i zamówiłam kawę(naprawdę jej nie piję).Przeglądałam gazetę, gdy nagle usłyszałam dość znajomy głos. Zaczęłam się rozglądać po całym lokalu.Po chwili zauważyłam, skąd dochodzą głosy.Nie wierzyłam własnym oczom...