Kwiat najciemniejszy na dnie północnej rzeki
Rozkwita najjaśniej w tle lekkiej muzyki
Stworzenia tych dolin tysiąc łez roni
Zanurzam swą dłoń w nieskończonej toni, dosiegam go
Rozłożyste płatki układają się w błędy przeszłości
W wydarzenia dające smak cierpkości
Me męki były potworne
Lecz dziś zostały ukojone
Łez wylanych w samotności była co nie miara
Dziś to tobie przypada tiara
Królowo najdroższa
Ma kara będzie najsroższa
Gdy bezpieczeństwa nie będę ci w stanie zapewnić
To w grzech się to zamieni
Uczucie nas łączące może być płonące
Może być tętniące
Może być rozkwitające
Może być komplikujące wiele spraw
Mimo wielu wątpliwości, zawsze będę obok
Nawet podążając za tobą w mrok
Trzymając twe dłonie przy sobie
Radosne obrazy mam w głowie
Być z tobą już na wieki, zamykam swe powieki
I oddaję się tylko tobie
Mój mały gnomie :)

//Ten wiersz został stworzony dla bardzo ważnej osoby w moim życiu, jestem z niego dosyć dumna <3