Kilka dni później, Nancy:

Odkąd ojciec Marty zrobił z siebie błazna minęło kilka dni. Jak tylko opowiedziałam o tym moim rodzicom, to śmiali się do rozpuku. Niby biznesmen, a zrobił z siebie kompletnego idiotę. W każdym razie, byłam w ogrodzie i kąpałam mojego Ivysaur'a, któremu bardzo się podobała kąpiel. Stał spokojnie i pozwalał się umyć. Pielęgnowanie pokemona to podstawowy obowiązek każdego trenera. Tak samo regularne treningi lub bitwy z innymi pokemonami oraz karmienie. Dzięki temu pokemon prawidłowo się rozwija, rośnie zdrowy i szczęśliwy.

- Nancy, ktoś do ciebie!- usłyszałam.

- Więc przyprowadź tego kogoś do ogrodu, teraz kąpię mojego pokemona!- odkrzyknęłam.

Delikatnie czyściłam płatki kwiatu Ivysaur'a, gdy...

 - Witaj Nancy.- usłyszałam jego głos.

- Czego znowu chcesz, Brandon?- spytałam, nawet nie zaszczycając go spojrzeniem.

Brandon to mój ex-chłopak. Zerwałam z nim po tym jak się przekonałam jaki jest z niego dupek.

- A czy muszę czegoś chcieć, przychodząc w odwiedziny?- spytał.

- Nie nabierzesz mnie na swoje gierki. Za dobrze cię znam. I już raz ci wyraźnie powiedziałam, że do ciebie nie wrócę. Nigdy.- odpowiedziałam, nadal na niego nie patrząc.

- Uparłaś się aby nie dawać mi drugiej szansy.

- A co? Kumple się z ciebie śmieją, że dałam ci kosza i nie zamierzam wracać?

Ivysaur zaczął na moją kąśliwą uwagę cicho chichotać. Na swój sposób, oczywiście.

- Język cięty jak zawsze.- mruknął.

- Jeśli to wszystko, to możesz już sobie iść. Jestem zajęta pielęgnowaniem mojego pokemona.- powiedziałam.

- Nancy, porozmawiaj ze mną. Proszę.- odparł.

- Ivysaur, dzikie pnącze.- zwróciłam się do pokemona.

- Saur.- odparł i zaczął przeganiać natręta.

Nie oglądając się, słyszałam jak dzikie pnącza Ivysaur'a, "strzelają" Brandonowi pod nogami skutecznie odganiając natręta. Niedługo potem usłyszałam dźwięk zamykania drzwi frontowych.

- Bardzo ładnie Ivysaur. Po kąpieli dostaniesz podwójną porcję twojej ulubionej karmy w nagrodę.- powiedziałam, głaszcząc pokemona po głowie.

Jak powiedziałam, tak zrobiłam. Gdy Ivysaur był już wykąpany i pachnący, zrobiłam dla niego podwójną porcję jego karmy. W nagrodę, za szybkie przegonienie natręta. Po jedzeniu Ivysaur uciął sobie drzemkę by strawić karmę, a ja w tym czasie wyciągnęłam mój zestaw młodej krawcowej i zaczęłam szyć. Za jakieś dwa tygodnie Marta będzie miała imieniny, więc uszyję dla niej piękną apaszkę. Zastanawiam się tylko czy pozostali też pamiętają o imieninach Marty. Napiszę do nich w międzyczasie. Oczywiście poza Martą, bo wtedy by się wydało, że szykuję dla niej prezent.

Gdy zrobiłam sobie małą przerwę napisałam do Callusa, Roberta i Damiena czy pamiętają o nadchodzących imieninach Marty. Szybko dostałam odpowiedzi od całej trójki, że pamiętają i mam być spokojna. To mi wystarczyło by im uwierzyć. Znamy się już tyle czasu, to czemu miałabym im nie wierzyć?

Tymczasem u Callusa

Po wysłaniu Nancy wiadomości, że pamiętam o imieninach Marty, razem z bratem ruszyliśmy głębiej w las. Musieliśmy dotrzeć nad morze gdzie najprawdopodobniej znajdziemy jajo wodnego pokemona. Marta przez całą naszą znajomość nam powtarzała, że bardzo chciałaby mieć pokemona typu wodnego. Długo się z bratem zastanawialiśmy, który pokemon tego typu będzie do niej pasował. W końcu nasz wybór padł na Squirtle'a - pokemona małego żółwika. Dzięki specjalnemu skanerowi, który pożyczyłem od Profesora Davisa - wnuka zmarłego profesora Charlesa, mogłem stwierdzić które to może być jajo.

Kiedy dotarliśmy na plażę, zastaliśmy tam nie małe zamieszanie. Wodne pokemony zauważyły nas i zrobiły nam przejście, byśmy mogli zobaczyć co się dzieje. To co ujrzeliśmy, przerosło nasze największe obawy. Samica Blastoise'a leżała na piasku w kałuży krwi z rozległymi obrażeniami ciała. Kto jej to zrobił? Dlaczego? Czyżby dla jaja, które w sobie nosiła?

- Callus jak myślisz, kto ją tak urządził?- spytał mnie Lucario.

- Nie jestem do końca pewny, ale obrażenia jednoznacznie wskazują na działalność człowieka. Najprawdopodobniej takiego, który chciał odebrać jej jajo.- odpowiedziałem, podchodząc i klękając przy rannej.

- Porozmawiam z tymi pokemonami, może się czegoś więcej dowiem.- stwierdził.

- Tak właśnie zrób, bracie. Ja spróbuję jakoś ocalić jajo, bo niestety dla matki nie ma już nadziei, że przeżyje.- odparłem.

W czasie gdy mój brat zbierał informacje na temat tego co się tu wydarzyło, ja robiłem co się dało by bezpiecznie wyciągnąć jajo z łona matki. Bynajmniej tak aby jej bardziej nie zaszkodzić. Czas upłynął nam do zachodu słońca, gdy udało mi się bezpiecznie wyciągnąć jajo.

- Gotowe.- wysapałem.

- Już wiem co się tu stało.- powiedział mój brat.

- Tak? A więc słucham.- odparłem.

- Z relacji pozostałych pokemonów wynika, że przy nadbrzeżu pojawili się łowcy nagród. Niektóre Gyarados'y podejrzewają, że komuś mogło bardzo zależeć na tym jaju.- zaczął.

- Tylko komu mogło zależeć na jaju tego pokemona?- spytałem.

- Jeden Poliwrath powiedział, że takim którzy dążą do władzy nad światem.- odpowiedział.

- Teraz to trochę przesadził.- odparłem.

- Miałem podobne wrażenie. Natomiast Feraligatr stwierdził, że tej zbrodni dopuścili się ludzie, którym najbardziej zależy na pieniądzach.

- No to już jest bardziej prawdopodobne. Ludzi, którzy dla pieniędzy są w stanie zabić niewinne stworzenie na tym okrutnym świecie nie brakuje.

- A skoro już o niewinnych stworzeniach mowa. Jak się ma matka tego maleństwa w jaju?

- Już ledwo zipie. Odejdzie z tego świata gdy tylko wzejdzie księżyc.

- Wartortle powiedział, że jak ten moment nastąpi, zabiorą ją na dno oceanu, gdzie będzie mogła spokojnie spędzić już całą wieczność.

- Przynajmniej tyle dobrego. W porządku, jajo wyczyszczone teraz je przeskanuję.

Wyciągnąłem z torby skaner i nakierowałem na jajo. Po chwili miałem wyniki.

- To jajo Squirtle'a. Chłopiec.- powiedziałem.

- Misja wykonana.- odparł mój brat.

Przytaknąłem i umieściłem jajo w specjalnym, przenośnym inkubatorze. Aby podtrzymać życie pokemona, który w ciągu kilku miesięcy powinien się wykluć z jaja. Zostaliśmy jeszcze do wieczora by pożegnać matkę tego malucha. To smutne, że dla bogactwa ludzie są w stanie posunąć się do takich okropieństw. Obiecaliśmy też, że ten Squirtle będzie pod doskonałą opieką i ruszyliśmy w drogę powrotną. Mam nadzieję, że ci bandyci zostaną ukarani za to co się stało i sprawiedliwości stanie się zadość.

W międzyczasie u Roberta

Wysłałem Nancy wiadomość zwrotną, że pamiętam o imieninach Marty. Razem z Callusem i Damienem podzieliśmy się zadaniami. Callus i Lucario mieli znaleźć jajo wodnego pokemona, ja miałem przygotować odpowiedni zestaw opieki i pielęgnacji dla takiego pokemona. Sęk w tym, że nie wiem jakiego konkretnie pokemona jajo mają znaleźć. Callus ma dać mi w tym zakresie znać. Och, o wilku mowa. Napisał do mnie.

Od Callus:

"Znaleźliśmy jajo. W środku jest Squirtle."

A więc Squirtle, tak? W porządku, zatem zabieram się do pracy!

A no i oczywiście Damien też ma coś przygotować. Ale nie chciał powiedzieć co, bo to ma być "niespodzianka"

W tym czasie, u Damiena

Po udzieleniu Nancy odpowiedzi potwierdzającej, że pamiętam o imieninach Marty zabrałem się do pracy. Postanowiłem ułożyć zbilansowany program żywieniowy i treningowy dla wodnego pokemona, którego mają znaleźć Callus i Lucario. Och, właśnie dostałem od niego wiadomość.

Od Callus:

"Nie wiem co szykujesz, ale ty wiedz, że znaleźliśmy jajo Squirtle'a"

Jajo Squirtle'a! Doskonale! Ułożenie programu dla właśnie tego pokemona będzie dziecinnie proste. Oczywiście skontaktowałem się też z Xavienierem, dobrym znajomym Callusa z prośbą o pomoc. Przecież pożywienie wodnego pokemona jakim jest Squirtle nie może składać się tylko z suchej karmy. Nawet jeśli zawiera wszystkie najważniejsze składniki odżywcze dla tego pokemona. Xavienier oczywiście z radością się zgodził mi pomóc i doradził, które znane nam jagody będą dla Squirtle'a najodpowiedniejsze. Oczywiście nie chciałem wyjść na chama i spytałem o jagody, które on hoduje. Od razu się rozpromienił i wymienił wspomniane jagody.

Na pewno trochę pracy mnie przy tym czeka, ale czego się nie robi dla przyjaciół? Potem przyjdzie już czekać na ten wspaniały dzień.