* Wspomnienie*
- Ambar to nie ma sensu -powiedziałam do mojej najlepszej przyjaciółki
- Zawsze na sens i nie ma to tamto idziesz i koniec - powiedziała
- Och no dobra masz racje nie możemy się ukrywać kocham go a on mnie
- No więc galopem a ja tu zaczekam - odpowiedziała i wypchnęła mnie za drzwi
' Stara dobra ambi jak zwykle ma racje'- pomyślałam i szłam do naszej ławeczki w parku
Nagle zobaczyłam go mojego ukochanego ale nie był sam stoje tam jak ten kołek i patrzę się aż nagle oni się całują " No nie tego zawiele ja mu zaraz pokaże'  Podeszłam tam do nich i powiedziałam
- Widzę że świetnie się bawisz
- Mel to nie tak jak myślisz- powiedział
- Aha czyli myślisz że nic nie widziałam wiesz co powiem ci coś z nami koniec - wykrzyczałam i dałam mu z liścia
Uciekłam czym prędzej do domu i trzasnęłam drzwiami
- Kochana co się stało
- Gaston on pocałował inną-  powiedziałam i zalałam się łzami
- Cii - próbowała mnie uspokoić moja najlepsza przyjaciółka
- Nie - wstałam i wytarłam łzy - wyjeżdżam do mojego brata - powiedziałam i zaczęłam pakować walizke
- Mel proszę cię nie wyjeżdżaj co ja bez ciebie zrobie
- Hej jesteś najlepsza wiesz o tym chce pozbierać myśli ale obiecuje że będziemy w kontakcie - powiedziałam i wysunęłam mały paluszek - zgoda
- Zgoda-  odpowiedziła
Po godzinie spakowałam wszystko i pojechałyśmy na lotnisko
- Będę tęsknić-  powiedziała i mnie przytuliła
- Pamiętaj nikt nie może ci dorównać jesteś najlepsza miśka - powiedziałam i odałam przytulasa
* Koniec wspomnienia*
Zawsze przypominałam tamten nieszczęsny dzień
Ale dzisiaj wracam do BA do przyjaciół i rodziny minęły cztery lata
- No sister trzymaj się-  powiedział
- Fede nie wiem jak mam ci dziękować- powiedziałam
- Pamiętaj nic nie może stanąć ci na drodze do marzen - odpowiedzial
- Do zobaczenia przyjedz tam do mnie - powiedziałam
- Obiecuje - odpowiedził i mnie przytulił
Wsiadłam w samolot
"Czas leczy rany nie będę marnować życia na niego - pomyślałam i włączyłam muzykę