Nie dla mnie romantyczne uniesienia

i werterowskie cierpienia.

Nie dla mnie życie w udręce

i umęczone serce.

Nie dla mnie wzloty i upadki

oraz miłosne zagadki.

Uniosły mnie spokojne fale,

nie było w nich wzburzenia wcale.

Płynęłam na bezpiecznym okręcie,

aż usłyszałam tąpnięcie.

Nastała cisza głucha,

w której brakuje szeptania do ucha.

Z pewnością los się jeszcze odmieni,

gdy nie zabraknie nadziei.

Uśmiechu i ciepłego słowa,

kiedy uczucie się budzi od nowa.

Dźwigamy wspólne bagaże doświadczeń,

lecz o miłości nie trzeba zaświadczeń.

Czasem gest prosty, bardziej niż słowa

Pozwala lepsze jutro zbudować.