Yeji

Soobin:

Hej, Yeji

Mam pytanie

O jakie dokladnie epizody Juna chodzi HK?

Yeji:

Nie wiem o czym piszesz

Soobin:

Raczej wiesz o czym piszę

Martwię się o niego

Przeszedłem chyba całe miasto

Wszystkie jego miejsca

Yeji:

Ech...

Nie powinnam ci nic mówić

Soobin:

Powinienem wiedzieć

Yeji:

Jun nie chciał, żeby ktokolwiek wiedział, a zwłaszcza ty i Kai

Wygadalibyście wszystko, a to nie jest mu potrzebne

Ma już wystarczająco dużo problemów

Soobin:

Chcę po prostu wiedzieć czy wszystko z nim w porządku, Yeji

Nie mogę spać po nocach, bo tak się martwię o tego palanta

Możesz chociaż powiedzieć mi co się dzieje, do cholery?

Yeji:

Byłeś w kamieniołomie kawałek za miastem?

Jest tam taki pustostan, ale można nadaje się, żeby przenocować

Soobin:

Nie

Gdzie to dokładnie jest?

Yeji:

nie idź tam

Soobin:

Wiesz, że pójdę

Yeji:

Jeśli tak ci zależy na Yeonjunie to odpuść i nie dawaj mu powodów do tego, aby się za siebie wstydził

Przyjdzie przecież

Soobin:

Chwila słabości to nie powodów do wstydu

A już na pewno nie do znikania bez słowa

To dziecinne

Yeji:

Nie powiedzieli ci, że Jun jest niestabilny emocjonalnie?

Soobin:

Nikt nie raczył mnie o tym poinformować

Ale teraz już rozumiem pewne kwestie

Yeji:

To nie jest taka typowa bipolarność, Soo

U niego wygląda trochę inaczej niż piszą w necie. Trzeba przy tym być, żeby zrozumieć, Soobin.

Przede wszystkim.

On jest po prostu niestabilny, a nie chory i to jest różnica.

Soobin:

Klaustrofobia też wygląda na co dzień inaczej niż piszą w necie, więc chyba dam sobie radę ze zrozumieniem swojego przyjaciela.

Nie uważam, że jest chory.

Chcę mu po prostu pomóc i wspierać

To nic złego

Yeji:

Może masz rację

Wyślę ci lokalizację kamieniołomu

Tylko uważaj na siebie i na niego, okej?

Nie wiesz w jakim jest stanie