[Peter Pan - Piotruś Pan]

Obudziłaś się na ziemi, bolała cię delikatnie głowa i ciało. Podparłaś się rękami, żeby wstać i przetarłaś oczy dłonią.
Twoją uwagę przykuł szum wody, więc rozejrzałaś się wokół, gdzie byłaś. Zauważyłaś, że jesteś w jakimś lesie, a niedaleko płynącą wodę.

-Drzewa, piasek, woda, las.
Gdzie ja jestem? - zaczęłaś zadawać sobie pytanie, gdy
powoli już wstałaś na nogi i otrzepałaś się z piasku. Usłyszałaś ruch dochodzący z lasu, gdzie stałaś. Poczułaś lekki dreszcz przebiegający wzdłuż kręgosłupa, bo miałaś nadzieję, że to nie żadne dzikie zwierzę, lecz miałaś szczęście, bo to był człowiek.
Z lasu wyszedł wysoki chłopak o blond włosach, który miał na sobie ciemny płaszcz i maczugę przewieszoną przez jego ramię. Zatrzymał się nagle parę kroków od ciebie i spojrzał w twoim kierunku.

-Kim jesteś? - zadał ci pytanie, bo nigdy cię tu nie widział, bo u nich rzadko były widziane dziewczyny.

Po prostu na niego spojrzałaś i nic nie odpowiedziałaś. Podszedł kilka kroków bliżej i zauważyłaś bliznę na jego twarzy oraz jego szare oczy.

-Radzę ci, żebyś mi odpowiedziała na moje pytanie. - powiedział, wciąż nie spuszczając z ciebie oka.

Te jego szare oczy wyglądały, jakby mógł zajrzeć prosto w twoją duszę i poznać wszystkie twoje ukryte sekrety, gdy tak na ciebie patrzył.
Wewnętrznie walczyłaś ze swoimi myślami sama ze sobą. Czy powinnaś mu odpowiedzieć, czy nie, lecz postanowiłaś odpowiedzieć, bo nie wiadomo co chłopak zrobi, gdy będziesz tak milczeć.

-Jestem [t.i].

Na jego twarzy pojawił się lekki uśmiech i rozłożył ręce na bok.

-Witaj w Nibylandii. Jestem Felix.

Chłopak wziął cię pod rękę i zaprowadził do swojego przywódcy Petera Pana, aby dowiedzieć się, co chłopak dalej wymyśli, czy zostaniesz z nimi w Nibylandii, czy cię gdzieś wyślę dalej od nich.