Tytuł: „Pamiętnik Szarej Myszki"
Autor: Missudi
Recenzję wykonała: murder_cookies

Ocenianie rozdziały: 9 rozdziałów

Gatunek: dla nastolatków

Książka niezakończona.

Opis podany przez autora:

Piętnastoletnia Charlotte Hunter kocha Nicolausa Paxtona, ale on nie zauważa jej istnienia, póki nie wydarza się coś strasznego...

Tak jak już to mam zwyczaju, zacznijmy od okładki. I tutaj niestety muszę dać minus, ponieważ nie wyróżnia się niczym szczególnym. Zdaje sobie sprawę, że w trakcie pisania książki okładka zmienia się praktycznie cały czas. Jednak okładka jest dość ważnym elementem, ponieważ daje pierwsze wrażenie. Wiem, że nie powinno oceniać się książki po okładce. Ale jak wiele osób się do tego stosuję?
Niestety nie skradła ona mojego serca.

Pojawia się narracja pierwszoosobowa. Zostaje przedstawiona nam akcja w formie pamiętnika i do tego nie mam co się przyczepić, ponieważ zgodnie z zasadami pisania (jak uczono w szkole) wszystko jest tutaj okej. Kieruje się po prostu wiedzą, którą nabyłam.

Fabuła:

Styl pisania jak i fabuła są proste. Akcja zaczyna się już w pierwszym rozdziale, przez co brakuje mi trochę wstępu, aby wprowadzić czytelnika w historię. Niektóre sytuacje są nierealistyczne i naprawdę byłam zdziwiona czytając.

Jeśli chodzi o błędy to nie nałapałam jakiś większych, oprócz powtórzeń w niektórych momentach.

Bohaterowie:

Bohaterowie według mnie nie mają charakteru. Jest „szara myszka", ale w sumie to tyle co mogę o niej powiedzieć. Ciężko jest jednak kogoś kochać w tak młodym wieku, tym bardziej go nie znając i bardziej bym powiedziała, że jest to obsesja.
Niestety nie zostały tutaj rozwinięte psychologiczne strony osób, dlatego za bardzo nie mam do czego się odwołać w ich ocenie. Tutaj trzeba trochę nad tym popracować, aby opowieść była po prostu lepsza.

Moja ocena:

Pisząc na Wattpadzie uczymy się tak naprawdę pisać i w większości przypadków jest to dopiero początek przygody. Nie chce zrazić autorki moją opinią, ponieważ ja już przez swój wiek przesiedziany na tej platformie trochę już inaczej patrzę na książki. Ta opinia jest jedynie moim zdaniem i za pewne znajdą się osoby, którym ta książka się spodoba. Znam też z autopsji, że potrzeba czasu, aby wyrobić sobie to wszystko i dostrzec błędy jakie się popełnia. Człowiek uczy się całe życie, a przede wyrabia swój własny styl pisania. Niestety dla mnie ta książka jest zbyt prosta. Wszystko dzieje się zbyt chaotycznie.

W ocenie próbowałam dostrzegać jak najwięcej pozytywów, ale po prostu ta książka nie przypadła mi do gustu. Nie oznacza to jednak, że nie znajdą się osoby, które będą to czytać. Należy popracować nad opisem sytuacji, ale także posiedzieć trochę nad psychologiczną stroną postaci. Zazwyczaj czytając wcielamy się w bohatera, a dobrze dopracowany konspekt w głowie ułatwia pisanie tego.
Tak jak napisałam wcześniej, nie chce zrazić autorki. Wraz z czasem książki będą coraz lepsze oraz dostrzeżesz po prostu błędy. Najważniejsze to nie poddawać się i próbować dalej ☺