Siła masztu była porównywalna do siły skrzydeł ptaka, którego masa ciała wynosiła zaledwie trzydzieści pięć gram. Wielkość różniła się diametralnie, wiem, jednak w obu przypadkach największą rolę odgrywały dwa czynniki — główny sterujący oraz wiatr.

Te słowa usłyszałem od dziadka, który jako zawodowy żeglarz przekazywał mi swoją wiedzę, nawiązując do własnej miłości do morza.

Wiadomość o jego śmierci była ciężka, tak samo jak i ostatnia prośba, o której dowiedziałem się zaraz po mszy, otrzymując w spadku czarną urnę.

Ciążyła mi w dłoniach jak odbezpieczony granat.

Zostałem jego wiernym kompanem aż do prawdziwego pożegnania w porcie.

Zniknął pośród fal.

Przy kwietniowym słońcu.

Nadeszła wiosna, wiosna znikomych nadziei.