Gdy Emil był mały, często śniły mu się złe rzeczy. Zawsze wtedy budził się z placzem i był bardzo przerażony. Pierwsze co wtedy robił to wybiegał z łóżka i biegł do swojego starszego brata, który zawsze się wtedy budził i zaczynał uspokajać Islandię. Najczęściej kończyło się to tym, że Norwegia pozwalał mu spać razem z nim, tylko po to by Isiek mógł się wyspać.