Frank zsuwał się ze zbocza jak w amoku.

Nie mógł zapanować nad konwulsjami, które raz po raz przenikały jego ciało.

Potknął się i stoczył w krzaki. Nie miał siły się podnieść.

Leżał tak, aż zasnął kamiennym snem.

Dopiero pięć godzin później, kiedy się obudził postanowił przeszukać miejsce upadku Hansa.

Z daleka dostrzegł dziórę w zaspie, a koło niej ślady butów.

-Cholera... Nie chce zdychać...

Rozejrzał się na około. Nikogo ani niczego ciekawego nie zobaczył...

-CHOLERA...!

PIĘĆ GODZIN I OSIEM MINUT TEMU

-Co za... Ach... -Fledder nie mógł się poruszyć. -Kurwa... Moje plecy...

-HANS?! CO CI SIĘ STAŁO?! Gdzie Frank? -Usłyszał znajomy głos.

-Marlena...? Co... Jak?

-Kiedy wysadziłam garaż tym dupkom, w ostatniej chwili schowałam się do ciężarówki i pojechałam za wami... Tylko przy bramie stał snajper i postrzelił mnie w ramię. -Pokazała opatrunek. -Zrobiłam z niego miazgę, ale straciłam kontrolę nad pojazdem i przejechałam trochę po dachu. Potem chyba straciłam przytomność, bo było już ciemno. Ale dalej uparcie szłam waszym tropem aż do tej wioski rybackiej. Co zrobiliście z ciałem tamtego rybaka?!

-Ekhem... Chciałem je wyrzucić za burtę, ale Frank był głodny... I tak jakoś wyszło...

-A... Dobra, ale gdzie on jest?! -Przejechała ręką po blond lokach i pomogła wstać Hansowi.

-Sam chciałbym wiedzieć... Odbiło mu, zrzucił mnie z klifu, o tam. Przy odrobinie szczęścia jeszcze go znajdziemy...

W jaskini było tylko zadeptane ognisko. Po sprzęcie nie było śladu.

-Hej! Tędy poszedł. -Pokazała kobieta wskazując na ślady.

Kiedy dotarli do krzaków, ślad się urwał.

-Musiał pójść boczną drogą. Chodź... Chyba wiem, gdzie poszedł. Do Nowych Indii. Tamtędy jest najszybciej.

-Dobra, idę za tobą.

PIĘĆ GODZIN I OSIEM MINUT PÓŹNIEJ

-Cholera, cholera jego mać! Teraz mi tego nie daruje... Muszę iść szybko... Zaraz...

Frank sprawdził mapę.

-Tak... Nowe Indie... Tam będzie najszybciej...

Zarzucił plecak na ramię i ruszył utartą drogą.