Mieszkańcy Jorviku od tysięcy lat wierzą w Aideen- boginię, która według podań, oświetliła wyspę i dała jej życie. Czy to było prawdą czy nie tego nie można jest, ale faktem jest, że większość mieszkańców tej wyspy wywodzi się od ludzi, którzy przypłynęli tu po Jonie Jarlu a prawowitych właścicieli wyspy wytępili prawie doszczętnie. Niestety, ostatecznie historia o bogini okazała się zgubna dla ich samych, a najbardziej grupy społecznej zwanej ,,graczami".   Zaczęło się od tego, że w osiemnastym wieku zaczęły powstawać kluby jeździeckie, a pierwszym z nich był Klubem Srebrzystej Podkowy działający głównie w Srebrnej Polanie. W tamtym czasie po okolicy chodziły plotki, że żona założyciela klubu, Toma Songsparrowa- Mary Songsparrow, jest daleką potomkinią sławnej Aideen ze względu na jej olśniewający wygląd, który, według podań, był podobny do wyglądu bogini. Przebiegła kobieta, postanowiła wykorzystać tą sytuację i przekonała swojego męża, który już miał wysoką pozycję przedstawiciela parlamentu do zrobienia zamachu na króla Jorviku- Jonathana Jarla, który nie cieszył się dobrą opinią i często uniemożliwiał swym poddanym jakikolwiek handel z resztą świata, przez co wyspa stawała w rozwoju. Mąż Mary z czasem przystał na zdanie żony i dzięki swojej funkcji oraz umiejętności zjednywania sobie ludzi Mary, wkrótce udało się zrobić udany zamach, w którym nie polała się w ogóle krew, gdyż król sam zrezygnował i oddał Tomowi władzę jako prezydent, tym samym Jorvik z monarchii konstytucyjnej przerodziła się w republikę. 

 Z czasem mężczyzna zaczął coraz bardziej uzależniać się od swej żony, która przekonała go by zrobił kampanię propagandową, która miałaby podsycić plotki o jej pochodzeniu by mieć pretekst do powiększania swej władzy tak nie mieć absolutnej, ale dużą. Plan się udał aczkolwiek nie wypełni jak Mary przewidywała, gdyż nawet krocząc powoli, trudno było zdobywać coraz większą władzę, to w sposób legalny to w nielegalny. Jednym z pozytywnych skutków działania tej przebiegłej kobiety było stopniowe, ale regularne i konsekwentne wdrażanie konstytucji nadającej równe prawa większości obywateli, nawet dla kobiet i czarnoskórych, ale rządzący nadal mieli trochę więcej praw aczkolwiek dzięki temu Jorvik stał się pierwszym miejscem, w którym rzeczywiście panowała równość prawa i niewielu było dyskryminowanych. Ostatecznie to prawnuki Mary- George Songsparrow i Alma Cloudgoat(nazwisko przyjęła po swoim mężu) osiągnęli to co chciała jej prababcia o dziwo, podczas wiosny ludów. Pomimo to tzw. ,,rodzina królewska" jak z czasem zaczęto określać Songsparrowów pomimo, że nie byli nią oficjalnie, ale mieli swoich na najwyższych szczeblach władzy, starała się nie łamać wcześniej wymyślonych przez siebie praw, ze względu na autorytet i wizerunek, ale nie obyło się bez przeszkód i niedociągnięć oraz na ważnych stanowiskach osób, które wiedziały, że to zwykła bujda. Dlatego, kiedy nastały wśród społeczeństwa ruchy, zachłyśnięte zjednoczeniem Włoch i Niemiec, Songsparrowowie wprowadzili tajną policję, która robiła ciche akcję mordowania lub wsadzania do więzień ludzi, uznanych za wrogów. Przez to na wyspie udało się zatrzymać rewolucję i uspokoić nastroje społeczeństwa. Ponadto pozwoliło to na skuteczne wyciśnięcie profitów ekonomicznych z pierwszej wojny światowej poprzez dostarczanie surowców krajom obydwu bloków, skoro nie trzeba było tłumić zamieszek.   Niestety okres wojenny skończył się masą imigrantów, która uciekła przed działaniami wojennymi a wraz z nimi faszyści i komuniści, którzy stworzyli swoje partie i zaczęły zbierać sojuszników. Początkowo było ok, te partie dołączyły do parlamentu, który i tak miał małą władzę jednak z czasem zaczęły być kolejne rozruchy, które paraliżowały kraj, zwłaszcza podczas światowego kryzysu z 1929 roku, który dotknął również Jorvik. W końcu ludzie nie wytrzymali, rząd był w tamtym czasie na tyle skorumpowany, że nie dał rady kolejny raz zdusić rewolucji w zarodku. Po jakimś czasie rewolucja przybrała prawdziwy obraz i skończyła się śmiercią rodziny Songsparrowów, którą oskarżono o łamanie praw i próbę przejęcia władzy absolutnej. Pomimo udanej rewolucji, to nie był koniec historii. Po jakimś czasie, na wyspie ukształtował się system podobny do tego co panował w już sowieckiej Rosji. Oczekiwania i złudne nadzieje mieszkańców zostały przyćmione przez twardą rzeczywistość- prawa były już tylko na papierze, rządził terror.  Po jakimś czasie, gdy NSDAP doszło do władzy, umęczeni obywatele stanęli za Darylem Sunfieldem- siostrzeńcem ostatniej głowy Songsparrowów- Franka Songsparrowa. Mężczyzna po rewolucji uciekł z kraju do Stanów Zjednoczonych w obawie przed śmiercią, a kiedy wyczuł, że ma dobrą okazję do przejęcia władzy w swoim rodzimym kraju, udał się z powrotem i stanął na czele rewolucji, która się udała, gdyż ówczesne rządy były jeszcze słabsze niż poprzednie. Frank był tym razem ostrożniejszy i bardziej wyrachowany- wprowadził zasadę, mówiącą o tym, że można obalić rząd jeśli ten łamie zasady bez nadzwyczajnych okoliczności oraz ustawił w ramach rządu tzw. Radę Jorvicką zamiast parlamentu i rządu, w którym tzw. głównodowodzący był właśnie Frank, który ustanowił tą rangę dziedziczną po pewnym dziwnym incydencie. 

 Mianowicie siostra Sunfielda- Agustina Sunfield, będąc archeolożką, odkryła w Zamku Marchenghast, tajemnicze kamienie a obok nich książkę z instrukcją jak stworzyć z nich miksturę ,,Prohibitio" uniemożliwiającą osobie, którą ją wypiła(bądź wdechnęła jeśli wcześniej mikstura była zawrzana) staje się neutralna na to, co robi ten kto ją stworzył a wszelkie próby wiążą się z ostrym bólem głowy. Haczyk był taki, że ofiara mogła być w pełni wszystkiego świadoma i miała możliwość powiedzenia wszystkiego innym oraz jeśli wypiła odtrutkę a taka była to nie dało się jej ponownie wziąć pod swoją kontrolę. Tak więc wprowadzono zakaz mówienia wszystkich słabości Jorviku osobom z innych krajów i zamknięto zamek, by nikt się nie dowiedział prawdy. Po jakimś czasie w wieży zegarowej miasteczka Srebrnej Polany, puszczono właśnie gaz z mikstury ,,prohibito" na cały Jorvik, a stwórcą był sam Frank, ponieważ stwórca mikstury może w każdej chwili odwołać działanie na konkretnej osobie bądź jej grupie. Patrząc na to, że był to już czas drugiej wojny światowej a wyspę zasiedli znów kolejni imigranci, zbyt zdesperowani by zauważyć, że coś jest nie tak a chcący jedynie uratować swe życie, Frank wykorzystał ich do zrealizowania swojej, dla wielu można by powiedzieć ,,chorej"wizji. Mianowicie stworzył grupę społeczną, nazwaną ,,graczami", która miała za zadanie pomagać mieszkańcom wyspy, ponieważ stali się mniej zaradni a bardziej leniwi co było skutkiem ubocznym mikstury. I tak lata mijały a sytuacja się w miarę ustabilizowała. Ostatnią większą zmianę wprowadzili prawnuki Franka Sunfielda- Toby i Gillian Sunfield, konkretnie ten pierwszy- zauważył, że mikstura przestaje powoli działać i trzeba wymyśleć ludziom wspólnego wroga aby kupić czas na znalezienie nowych kamieni, które się już kończyły a wraz z nowym głównodowodzącym trzeba było odnawiać działanie mikstury a składników do niej nie było zbyt dużo. Dlatego sprowadził G.E.D. i Darkcore, którym pozwalał na różne rzeczy, na które normalnie kontrolowałby by nie zniszczyły środowiska. To spowodowało, że gracze zdobyli nowego wroga a rząd zdobył armię, dodatkowo posługująca się magią. Po jakimś czasie dowiedzieli się od jednego z swoich szpiegów, że jest przepowiednia ,,Dwie cieniste bramy zapobiegną zamknięciu się trzeciej na wyspie o patronie Aideen", co brzmiało dla nich niepokojąco, dlatego kiedy rodzeństwo Shadowgatów przybyło na wyspę, postanowili jak najbardziej przeszkodzić im w wypełnieniu przepowiedni.