Oto dzisiejszy rozdział!
Miłego czytanka ludzie <3

Peterowi nie rzadko zdarzało się bać, a mimo to za każdym razem czuł się tym niemal obezwładniony. Tak było też tym razem kiedy zadrżał z zimna i strachu opierając się o oparcie kanapy.

W głowie mu szumiało, sprawiając, że nie umiał się skupić a z oczu mimowolnie pociekły mu łzy. Nie chciał by to był definitywny koniec Spidermana. Znaczy niby już dawno z tym skończył obwiniając superbohaterstwo za całe zło jego życia, ale prawda była taka, że zawsze w głębi duszy miał nadzieję, że to nie będzie całkowity koniec. Że kiedyś wybaczy Spidermanowi i będzie mógł nim być bez tego bólu w sercu.

Ale teraz zdał sobie sprawę, że już nigdy nie dostanie szansy by mu wybaczyć. Że już nigdy nie wybaczy tej drugiej nieco bardziej mrocznej części siebie. Chociaż w głębi duszy tego pragnął. Mimo, iż nie miał odwagi.

Odetchnął głęboko łapiąc twarz w dłonie.  Ale szybko uniósł wzrok, słysząc jak drzwi się otwierają. W drzwiach stanął mężczyzna. Nie pan Stark, a ktoś inny. Wysoki koleś z czarnymi włosami i szarymi oczami który spoglądał na niego niepewnie.

-Jesteś Peter tak? - spytał i po chwili widząc zmarszczone brwi młodszego dodał - Stark o tobie wspominał. Z jakiś powodów wydaje się, że mu na tobie zależy...

Peter westchnął.

-Powiecie wszystkim? - spytał czując jak po policzkach spływają mu łzy.

Mężczyzna zmarszczył brwi.

-Masz na myśli to, że jesteś Spidermanem? - spytał spoglądając mu w oczy - właściwie jeśli nie chcesz to nie mamy zamiaru - mruknął wkładając ręce do kieszeni spodni.

Peter przetarł policzki z łez czując jak jego serce nagle wypełnia nowa nadzieja. Czyżby to nie koniec?

Westchnął przeciągle.

-Dziękuję - mruknął cicho - Ja naprawdę dziękuję.

Mężczyzna uśmiechnął się do niego lekko.

-Nie ma za co - posłał mu lekki uśmiech - pójde po Starka, napewno kamień spadnie mu z serca gdy dowie się, że się obudziłeś.

Peter pokiwał głową a mężczyzna zniknął za drzwiami. Już chwilę potem słychać było jak ten woła Starka, a Peter wyczekiwał.

Heja wszystkim!
Oto dzisiajszy rozdział, który jakimś cudem wstawiłam na czas hah

Jak tam się podoba? Liczę, że sprosta waszym oczekiwanią! To tyle na dzisiaj!

Miłego wieczorku,
LitteAilaEvans