spójrz na mnie raz
życzliwie
bez pogardy
nawet jeśli odrazę
czujesz do mnie czasami
choćbym i twe powietrze
stale zatruwała
nędznym swym istnieniem
proszę - tylko raz
nie bądź mi dziś wrogiem
choćby i pół sekundy
zeszło na rozejm kruchy
daj odczuć proszę
że nie jestem niczym
że człowiek ze mnie
nie zaś duch zwodniczy
z kości i krwi
i wylanych łez
po cichu
po kryjomu
w czarną poszewkę

ty nie wiesz jak to bywało
jak mnie czasem bolało
gdy wzrok twój nawet mnie
nie zaszczycał
błądził zawsze gdzieś indziej
śledził wskazówki zegara
widziałam
z jakąż to fascynacją
palce własne oglądasz
to znów w ścianie pęknięcie
uwagę twą przykuwało
wiedząc że dla ciebie
warta od rysy jestem
niewiele więcej
mam prośbę jedną
nic ci nie zawadzi
a mi przygnębienie
wyplenić pomoże
słowa nie piśniesz
to ci obiecuję
spójrz tylko raz na mnie
może nawet szczerze
takim głębokim spojrzeniem
jakim zwykłą rysę na ścianie
obdarzasz