- Kawy, herbaty?- Poproszę proezję.Proezja to wyjątkowy aromat prozy zalanej świeżo wymuskaną poezją o intensywnym zapachu. Chowa się w kolejnych zdaniach, przemycając spożywającemu dzienną dawkę zapotrzebowania na romantyzm oraz wchmurachpływanie.To jak? Dołożyć fryteczki?…
Tytuł mówi wszystko.Prezentuję prawdziwą abominację, bezecenię oraz humorpotworstwoa to wszystko za darmo-͟͟͞☆ Nie ponoszę odpowiedzialności za wszelkie głupawki i zmiany w waszej psychice…
Zbiór siedmiu opowieści, powstałych poprzez beztroski taniec Pisarza z Chwilą. Ów Pisarz chętnie przyjmie każdą refleksję i interpretację Czytelników na ich temat. Przedłużmy ten taniec Tańcem Dyskusji.๑(◕‿◕)๑…
Pewnie znacie to uczucie, gdy świat przytłacza Was ze wszystkich stron i macie ochotę na chwilę zatopić się w czymś, co przyniesie zapomnienie...Te słowa powstały właśnie po to. Tu perspektywa skierowana jest na Was. Okazjonalne rymy wpraszają się do prozy, czyniąc ją zupełną.Zaczerpnijcie po garści zdań i zamknijcie oczy. Przenieście się w Nieistniejący Świat. Usłyszcie szelest trzepoczących słów i poczujcie Go wszystkimi zmysłami. Odpocznijcie i wróćcie silniejsi.Niech Wam to służy w opiece nad sobą.…
delektuj długo dźwiękiem dźwięczącymgarbiona gorąco głaskana głoskosensu straconesoczyste słowakrucho krojąca królowainstrumentacja głoskowaskosztuj-poliżzassaj-ugryźzdjedz i rozmarż…
olejne farbyprzeleję słowamina kartkępromienie płynącewartkie barwyta miłośćnigdy nie zachodzinigdy dośćsłońca co horyzont brodziZapraszam do wsłuchania się w Pieśni rozmaitych Zachodów Słońca. Każdy ma coś do opowiedzenia.Mam też maleńką prośbę do Czytelników tego tomiku: by pod każdym wierszem opisać (zdaniami, wersami, czy czymkolwiek innym) Zachód Słońca jaki Wy w danym dniu obserwujecie/zaobserwowaliście. Będę zaszczycony mogąc napawać się tym Cudem Natury wraz z Wami.…
któż z nas w nocynie szukał pomocygdzie wszystko inaczej smakujetam pisać wiersze próbujęlizać życia ranęw nocy płakane…
Zaczerpnięcie oddechu. Zaraz po nim popłynęły łagodne, dobrze wyważone słowa.- Jestem jak twój cień, nie pozbędziesz się mnie, choćbyś chciał. Zawsze będę za tobą chodził, będę za twoimi plecami, a jeśli tylko mi pozwolisz - spojrzał błagalnie - będę też obok ciebie.- Bardzo łatwo pozbyć się cienia. Wystarczy zgasić światło - wytknął mu Oliwier, sam nie wiedząc po co z nim dyskutuje. Chyba tylko po to, by nie dać mu satysfakcji z milczenia.-Tak, to prawda - chłopak zdawał się być niewzruszony jego spostrzeżeniem. - Ale czy chcesz spędzić całe życie w ciemności? - jego oczy przebiły ciało Oliwiera; krył się w nich niewysłowiony mrok, inny niż ten wynikający z barwy. Mrok, który mógł się okazać gorszym od spędzenia życia w ciemności.Szaleńczy śmiech i obłęd w oczach zakończyły wypowiedź stalkera. Stalker - tak, właśnie tym był ten chłopak. Oliwier wreszcie znalazł ten ostatni puzzel układanki - słowo, którego brakowało mu przez ten cały czas. Spojrzał na jego osobę, już wtedy wiedząc, że zapamięta ten obraz na długo.…
Idąc po plaży znalazłem butelkęJakże tandetny pomysł...Pozwoliłem sobie jednak odczytaćnapis na kartce:Kocham Cię ŚwiatSpróbowałem więc i ja pokochać Goi udało sięi Ciebie wciąż próbujęLicząc że Poczytasz z mojej skórytrochę dłużejniz czyta się moje wierszeiWypełnisz dziuryKtóre wypalił mi ten cały ŚwiatW całej Jego OkazałościiMiłościDo mnie NIE.Do siebie samego...P.S. Ale i tak C̶i̶ę̶ Go kochamDo upadłego.…
Każdy człowiek kiedyśDochodziDo wniosku Że wystarczy garstka słów i sekundBy sięgnąć największej rozkoszyPuściłem się literacko.(18+)…
Wattpad pozwala na dodanie tylko dwustu częściZ tego powodu ogarnia mnie żałośćInformuję Szanownych Czytelnikówże twór ten tworzy całośćZ poprzednim cyklem o tym samym tytuleDopisek ma tylko „ciągu dalszego"Wiersze będą publikowane do końca roku bieżącegoIch tematyka nie jest specjalnie określonaNiczym nieograniczonaI (rzecz jasna)...Mam nadzieję, że publiczność będzie zadowolonaPrzyjmijcie ode mnie całusyZapraszam na przejazdkęWsiadajcie!Już czekają na Was wierszobusy.…
Wytoczę od razu grube działoOpowiem, jak to wszystko się stało:Coś mnie raz z Poezją wzięłoMyślę: Będzie wielkie dziełoAle tak na poważniePodzielę się tu odważnie...Jejku, jejku, rety...Konkrety:Wiersz jeden - dodawany codziennieTo na pewno niezmiennieI choć głowa często pustaKiedyś trafię w Wasze gusta.Jednak...Proszę nie liczyć w tym rozgardiaszu na dużoNiech Państwo czasem oko przymrużąBo mogą wyjść wiersze liryczneIdiotyczneApatyczneLub tylko „czne"Teraz na pewno popędziciePrzeczytać wiersze, tonąc w zachwycie.Kogo ja oszukujęKażdy tu pobieżnie wertujeA ja jak już trafię to sobie w okoŻegnam Was z tą myślą głębokąDo zobaczenia przy Czytaniu!(Nawet nie myśl o oszukiwaniu!)…