Marylka obudziła z bólem pleców i przekonaniem, że wczorajszy pomysł się powiódł. Ostrożnie otworzyła jedno oko i ujrzała wnętrze mieszkania cioci Halinki. Pierwszy raz ucieszyła się, że się w nim znajdowała. Spojrzała czule na swojego męża i pogładziła po szorstkim policzku. Pogłaskała go po ciemnej czuprynie, przetkanej śladami siwizny. Przyglądała się jego twarzy i piegom na czubku nosa. Przylgnęła do jego torsu i wplotła dłoń w jego rękę. Miała ochotę skakać z radości. Nie przeszkadzało jej, że wylądowała na dmuchanym materacu w środku salonu. W końcu była na swoim miejscu, ze swoją rodziną, tam, gdzie od początku powinna być. Tomek otworzył oczy i popatrzył na żonę, która uśmiechała się od ucha do ucha.

– Widzę, że wstałaś w dobrym humorze. Ja mam wrażenie, że przebiegło po mnie stado dzikich zwierząt – powiedział mąż.

Marylka, zamiast odpowiadać, pocałowała męża prosto w usta. Zauważyła, że w jego zielonych oczach zamigotały iskierki.

– To już wybitnie dobry humor. Czyżby cię w nocy podmienili? – zapytał zaskoczony Tomek.

– Coś w tym stylu – odpowiedziała Marylka.

Malwinka, która spała w poprzek na dole materaca, usiadła i uśmiechnęła się promiennie.

– Mamusia – powiedziała z ulgą i przytuliła się mocno.

Po chwili do rodzinnych przytulasów dołączył Marcelek. Maryla tuliła dzieci z całych sił, łaskotała i wygłupiała się z nimi. Dzieci chciały urządzić sobie bitwę na poduszki, ale rodzice tylko pokręcili głowami. Marylka pobiegła do łazienki i spojrzała z ulgą na swoje odbicie – w końcu była znów sobą. Postanowiła zrobić śniadanie. Halinkę i Beatkę z sypialni wywabił zapach jajecznicy.

– Marylko w końcu się wzięłaś za robotę – powiedziała teściowa, siadając przy stole.

Z łóżek wygramoliła się reszta rodziny i wszyscy usiedli do stołu. Tylko ciocia Halinka mruczała coś pod nosem o nadużywaniu gościnności, ale nie potrafiła odmówić sobie spróbowaniu jajecznicy Marylki. Nawet zdobyła się na pochwałę przy trzeciej dokładce.

– Gotowi na wycieczkę do Akwarium? – zapytała Marylka po śniadaniu.

– Nie ma co się spieszyć, bez przesady – powiedziała Beatka, snując się po mieszkaniu w szlafroku.

– Dzieci się już ubrały, my też jesteśmy gotowi. Mamy dziś sporo planów, a chcielibyśmy wrócić w końcu do Łeby. Może w takim razie dołączycie do nas na miejscu? – odparła Marylka.

– Co ci się tak spieszy? Do przeciekającego domku? – powiedziała z pokpiwaniem teściowa.

– Przecież został błyskawicznie naprawiony. Wszystko jest opłacone, a w środku zostały nasze rzeczy. Zostało nam jeszcze kilka dni wypoczynku i chcielibyśmy je wykorzystać – powiedziała Maryla, patrząc znacząco na Tomka. – Dzieciaki myjemy ząbki i jedziemy na wycieczkę – zwróciła się do dzieci, które posłusznie wykonały polecenie.

– Dobrze, już dobrze – fuknęła Beata i poszła do drugiego pokoju.

Zdążyła się ubrać, zanim dzieci wyszły z łazienki.

– Byłaś stanowcza wobec mamy. Pochwalił ją Tomek.

– Nie chcę dawać jej więcej wchodzić sobie na głowę – odparła Marylka. – Przykro mi z powodu tego przeciekającego dachu, ale myślę, że to było wyjątkowo nieszczęśliwe zdarzenie, a nie większy problem.

– Tak. Zapomniałem ci powiedzieć, ale manager hotelu dzwonił do mnie z przeprosinami. Zapewnił nam pakiet zabiegów SPA, wejściówki na hotelowy basen i bezpłatny dostęp do baru – powiedział zadowolony Tomek.

– Brzmi to całkiem dobrze. Przydałaby się niania do dzieci, żeby z tego wszystkiego skorzystać. Ciekawe czy znalazł się animator – odparła Marylka, która przypomniała sobie narzekania Sandry.

– Trzymam kciuki. Obiecuję, że wyślę cię do SPA. Ostatnio znalazłem nawet jakąś wizytówkę. Należy ci się relaks – powiedział Tomek i pocałował żonę w kark.

– Och. Pewnie tą od Sandry. Chętnie skorzystam.

Maryla miała nadzieję, że dzieci zainteresują się atrakcjami w Gdyńskim Akwarium. Udało im się znaleźć miejsce parkingowe, a kobieta dziękowała w myślach Sandrze, że kupiła bilety przez Internet. Dzieci były zaciekawione rafą koralową pełną zachwycających barw i interesujących mieszkańców. Dopytywały o rozgwiazdy i jeżowce, a także ryby rafowe. Na widok rekina Marcel wydał zduszony jęk. Cichutko zapytał, czy to stworzenie może go zjeść. Malwinka z kolei obawiała się wizyty w części poświęconej Amazonii. Dziewczynka nie przepadała za wężami, a wizja spotkania anakondy zielonej przyprawiła ją o dreszcze. Z ulgą wyszła oglądać „zwyczajne rybki". Dzieci opuszczając Akwarium piszczały z radości na wieść, że pójdą na plażę. Biegali i wygłupiali się do woli. Marylka patrzyła z czułością na swoją rodzinę. Dzieci zakopały ją całą w piasku, a ona nie miała nic przeciwko. Potem wspólnie budowali zamki z piasku, a teściowie wylegiwali się na plaży.

– Chodźcie kochani – zawołała Marylka, spoglądając na zegarek.

– Już musimy mamo? – zapytał Marcel.

– Tak, trzeba wracać do Łeby. Tam też jest plaża – odparła Marylka.

– Jeszcze pięć minut. Prosimy – powiedziała błagalnym tonem Malwinka.

– Dobrze – zgodziła się Marylka.

– Jesteś najlepsza. Super, że wróciłaś – odparła dziewczynka.

Marylka zamrugała oczami, nie wiedząc, co odpowiedzieć.

– Wróciłaś do siebie. Znów jesteś taką mamą jak zawsze – powiedziała z uśmiechem Malwinka.

Kobieta posłała małej buziaka. Dziewczynka pobiegła wykorzystać ostatnie chwile zabawy, a Marylka zaczęła myśleć, czy faktycznie była taka jak zawsze. Miała wrażenie, że zaszła w niej jakaś przemiana i bliscy to zauważali.

Marylka dawno nie była tak zmęczona jazdą samochodem. Podróż, którą odbyli dzisiejszego dnia, pozbawiła ją energii. W trakcie drogi ciągle się zatrzymywali – prośbom o pójście do toalety, jedzenie, picie nie było końca. Na koniec okazało się, że trzeba zajechać na stację benzynową. Przed samą Łebą Tomek, który tym razem prowadził, przebił oponę, a wymiana zajęła mnóstwo czasu. Na szczęście Beata z Januszem postanowili zostać u cioci Halinki i wrócić prosto do Prozin.

Gdy dzieci już spały, kobieta udała się do łazienki, marząc tylko o długiej, relaksującej kąpieli. Tomek, który do tej pory polegiwał na kanapie, wstał i zaproponował, że dołączy do żony. Marylka uniosła brew, śmiejąc się w duchu, że umęczony mąż najwyraźniej się rozbudził. Kobieta nalała pełną wannę wody, dużą ilość płynu do kąpieli, a na koniec dodała lawendowej soli i weszła do przyjemnie ciepłej kąpieli. Tomek ochoczo dołączył do żony. Przyniósł do wanny szampana, którego nie udało im się wypić poprzednim razem.

– Mam nadzieję, że tym razem nikt nie będzie nam przeszkadzał – powiedział z uśmiechem, podając żonie kieliszek.

Marylka skinęła głową i upiła łyk i rozkoszowała się smakiem trunku. Piana okrywała ją całą i kobieta miała poczucie, że opadają z niej wszystkie emocje mijającego dnia.

– Nawet nie wiesz, jak się cieszę, że jestem tutaj – powiedziała Marylka z radością.

– Ja również i w końcu jesteśmy sami – odparł Tomek.

– Mogliśmy być wcześniej, gdyby nie twoi rodzice.

– Przepraszam. Myślałem, że będą bardziej pomocni.

– Teraz może być już tylko lepiej.

– Z pewnością – powiedział Tomek i przysunął się bliżej żony – Może powinienem zacząć od umycia ci pleców?

– Czemu nie – rzekła zadowolona Marylka.

Mężczyzna namoczył gąbkę i zaczął myć ciało ukochanej. Zjechał delikatnie po linii karku, przez łopatki, zatrzymał się pośrodku pleców. Marylę przeszedł dreszcz. Odwróciła się do Tomka i przejechała dłonią po mokrym torsie. Mąż przyciągnął ją do siebie i pocałował namiętnie w usta. Marylka oddała pocałunek. Wodziła dłońmi po ramionach i karku męża. Tomek zszedł niżej i zaczął całować kobietę po szyi. Złożył pocałunek na obojczykach i rowku między piersiami. Marylka oblała się rumieńcem.

– Może przejdziemy do sypialni?

– Myślałem, że nigdy tego nie powiesz – odparł z zachwytem w oczach Tomasz.

Marylka wyszła z wanny pierwsza i owinęła się ręcznikiem. Tomek klepnął ją żartobliwie w pupę i próbował ściągnąć ręcznik, który szybko zamieniła na lekki szlafrok.

– Poczekaj. Może weź sobie swój – powiedziała ze śmiechem Marylka, rzucając w Tomka mięciutkim ręcznikiem.

– Po co mi to? Dobrze wiesz, że nie mogę się doczekać. – odparł Tomek i spojrzał pożądliwie na żonę.

Gdy znaleźli się w sypialni, Marylka pchnęła delikatnie męża na łóżko i usiadła na nim okrakiem. Przez chwilę całowali się namiętnie, aż w końcu kobieta oderwała się od męża.

– Mam pomysł. Poczekaj minutkę – powiedziała Marylka i popędziła do walizki w przedpokoju.

– Będę liczył czas – zażartował Tomek.

Marylka szybko rozejrzała się w poszukiwaniu zawiniątka, które skrzętnie ukryła. Miała nadzieję, że jej zakupy nieco ożywią relacje z Tomkiem. Gdy szukała niespodzianki z wieszaka, na podłogę spadła bluza męża. Marylka machinalnie ją podniosła i zobaczyła, że wypadła z niej karteczka. Widniał na niej numer telefonu i odciskiem damskich ust. Kobieta nie miała wątpliwości, że ogniście czerwona szminka należy do innej. Stała, wpatrując się z niedowierzaniem. Jej twarz wykrzywił grymas bólu. Powstrzymywała łzy, które skrzyły się w kącikach oczu. Poszukiwanie niedawno zakupionych rzeczy przestało ją interesować. Miała ochotę wybiec i krzyczeć albo rzucić się na męża z pięściami. Z sypialni słyszała nawoływania Tomasza, ale miała wrażenie, że docierają do niej jak przez mgłę. Patrzyła na kawałek papieru, który zdawał się rozbić jej świat na kawałki.