Przybyłam!

Doszłam do wniosku, że nie ma sensu odwlekać tego w nieskończoność, dlatego oto jestem, wraz z początkiem nowej opowieści ^^

Sama nie wiem, jak to się stało, że powstała tak szybko. Początki mają swoje korzenie w wiośnie zeszłego roku, kiedy to w trakcie nudnego wykładu zaczęłam na kartce szkicować słowami dziwny wstęp do dziwnej historii. Tarantella wielokrotnie schodziła na boczny tor, zmuszona ustępować wciąż powstającemu Sagi, którego doprowadzenie do końca było moim priorytetem. Niemniej, ilekroć niepoprawna para niesfornych aktorów nie do końca chciała się ze mną dogadać, na scenę wkraczali bohaterowie Tellki, sprawnie pocieszając i zajmując mnie swoimi niedorzecznymi pomysłami. Od skończenia Sagi jestem już w pełni skupiona na tym projekcie, więc chętnie Wam tych szaleńców przedstawię!

Co do kwestii organizacyjnych – zamierzam publikować rozdziały co dwa tygodnie (nie jestem jeszcze pewna, w który dzień, będzie to chyba zależało od obowiązków na uczelni). Wiem, że takie odstępy czasowe są nieco przydługawe, ale obawiam się, że nie dałabym rady co tydzień. W dodatku Wy też macie pewnie swoje obowiązki, więc nie chcę, żeby ktokolwiek poczuł się w tyle w tej 2minowej zabawie! Jeśli coś by się zmieniło odnośnie systemu publikacji, dam Wam jeszcze znać.

Kolejna kwestia to długość. Tellka to opowiadanie zupełnie innego typu, niż moje poprzednie prace, dlatego forma też będzie nieco odmienna. Rozdziałów planuję 9 (mam obecnie napisanych 8 z kawałkiem), ale przewiduję też sporo dodatków. Będą to takie swego rodzaju uzupełnienia głównej historii, ale już niekoniecznie powiązane bezpośrednią linią fabularną. Zdecydowałam tak dlatego, że główna część Tarantelli ma swój zamknięty zamysł fabularny, na który składa się prolog + tych 9 rozdziałów. Jest jednak jeszcze wiele sytuacji i wątków, które chętnie bym rozwinęła, i właśnie to zrobię w dodatkach. Dzięki temu będę mogła spędzić z tymi idiotami trochę więcej czasu i nacieszyć się ich towarzystwem! Tak więc Tellka prawdopodobnie jeszcze przez długi czas po publikacji ostatniego rozdziału będzie opowieścią otwartą, a kolejne przygody będę dopisywać wedle upodobania. Mam nadzieję, że takie rozwiązanie zadziała, bo to pierwszy raz, kiedy decyduję się na coś takiego, i nie mam pewności jak wyjdzie.

Tarantella to dziwne opowiadanie. Zupełnie inne, niż moje poprzednie historie. Nie jest tak niewinne, jak CdA. Nie dorównuje głębią YP. Nie pochłania zawiłością fabuły, jak Sagi. Jest inne. Ale ma swój własny, szczególny urok, nieco niepokojący, ale wciąż uzależniający. To eksperyment. A eksperymenty to do siebie mają, że nie zawsze są udane. Jestem jednak typem poszukiwacza! Wciąż staram się eksplorować nowe obszary mojej własnej wyobraźni. Rozwijać się, próbować, wypływać na głęboką wodę. Szukać, ciągle szukać nowych przygód! Nie należy traktować Tellki nazbyt poważnie. To próg, po którego przekroczeniu lepiej jest oddać się w ręce okraszonej obłędem groteski. I dobrze się bawić, bo o to tu chodzi! Tellka to wysublimowana walka z przytłaczającą nudą. Mam nadzieję, że przebędziecie tę dziwną podróż razem z moimi bohaterami. Że razem z nimi poszukacie leku na nudę.

Jeśli chodzi o inspiracje, to wszystko zaczęło się od piosenki Jill Tracy - Evil Night Together (cytat z tego utworu zamieściłam w zestawie obrazków przedstawiającym bohaterów). Polecam całą twórczość tej artystki, jej muzyka była dla mnie ogromnym źródłem klimatu i jest po prostu świetna! Drugim filarem inspiracji stały się mordercze ballady Nick'a Cave'a, których również warto posłuchać! Myślę, że można też zaliczyć rodzinę Addamsów, jako czynnik kształtujący mój pomysł. I wiele, wiele innych piosenek, których nie będę tu wymieniać (chyba, że ktoś jest ciekaw - zapraszam na priv!).

To opowiadanie miało kilka roboczych tytułów (od piosenkowego Evil Night Together, przez dziwaczne Peculiar Rendezvous, aż po Tarantellę), ale finalnie to właśnie ten na dobre zadomowił się w moim sercu. Wiem, że niektórzy już skojarzyli pochodzenie tego słowa <3 Ci którzy go nie znają - polecam o tym poczytać! Niesamowicie ciekawy motyw! Jak zwykle jest on tylko częściowo powiązany z fabułą (w zasadzie bardziej z motywami, niż z fabułą), ale myślę, że jeśli się postaracie, zrozumiecie mój wybór ^^

Skoro to początek nowej przygody, to nie mogę ruszyć bez podziękowania osobie, bez której ta zabawa nie doszłaby do skutku! Madziu, dzięki Ci za opiekę nad tymi niesfornymi i wielce niebezpiecznymi dziećmi. Bez Ciebie pewnie już dawno wysadziliby wszystko w powietrze (i tak są w stanie to zrobić, ale ciii) <3

Nie będę Was dłużej zanudzać. Dziękuję, że wciąż tu ze mną jesteście i zapraszam do nowej przygody!

Shizu~