Wiosna za wiosną, zima za zimą,
A lata jak szum wiatru tak o Ci przemijają,
Wszystkie te dni gdzieś Tobie przepadają,
O swym znaczeniu dawno zapominają.

Od samej myśli Ci pióra wypadają,
Jak kolejne kartki kalendarza spadają,
Chciałbyś wylecieć w przestrzeń, hen przed siebie!
Lecz ambicje dalekie, wyprzedzają samego Ciebie.

Chciałbyś lecieć szybciej, zdążyć wszystko zrobić,
Siebie samego z przeszłości przegonić,
By zrealizować wszystko na co czasu nie miałeś,
Lecz teraz nawet sekundę szybciej nie przeleciałeś.

Co raz mniej czasu na cokolwiek zyskałeś,
Jak wylecieć w świat, gdy nawet nie masz kiedy skrzydeł rozwinąć?
Tyle masz rzeczy do zrobienia, że już zdążyły zastygnąć,
A po grzbiecie całym już zesiwiałeś.