Busan, 12.07.2011

Drogi Dae, 

powinnam Ci to powiedzieć prosto w oczy, a piszę list. List, którego i tak pewnie nigdy nie wyślę, a Ty go nigdy nie zobaczysz. Nie pozostało mi nic prócz milczenia, lecz muszę znaleźć jakiś sposób, aby to z siebie wyrzucić.

Pamiętasz jak jakiś czas temu wracaliśmy z przesłuchania? Oczywiście, że tak. Tak miłych chwil nie zapomina się szybko. W autobusie byłeś przygnębiony. Bałeś się, że Cię nie przyjmą. A potem telefon oraz taka niespodzianka! Dostałeś szansę jedną na milion, nawet nie wiesz jaka jestem z tego powodu szczęśliwa. Spełnisz swoje marzenia, zadebiutujesz. Twój cudowny głos usłyszą miliony. Chciałabym Cię wspierać w tym wszystkim, ale prędzej czy później stanę się przeszkodą. Nie chcę nią być, nie chcę Cię ograniczać. Osiągniesz dużo więcej beze mnie, dlatego muszę odejść.

Przepraszam, że zdecydowałam za Ciebie, ale tak będzie lepiej. Proszę, dotrzymaj złożonej mi obietnicy, 

xxx.

PS. Kiedy będziesz tęsknił spójrz proszę w gwiazdy i pamiętaj, że zawsze jesteśmy pod tym samym niebem.

♬