22.07.2023, chwila:

~***~

To trwa tylko krótką chwilę,
Jak podmuch świeczki w sekundę,
Dym unosi się wysoko w niebiosa,
Jak przewodnik prowadzi, by dusza się nie zgubiła,
Ból ustępuje gniewem,
Płacz roznosi się echem,
Te sine usta, już nigdy nie zanoszą się śmiechem,
Jedni o przyjście błagają,
Drudzy usilnie przed nią uciekają,
Samo odejście nie boli, jest za krótkie na ból,
Boli strach i chwile gdy myślimy, co czeka na końcu dróg,
Lecz zamiast bać, żyć w końcu powinniśmy,
Nikt nam czasu nie odda, gdy przez strach go straciliśmy,
Kogoś kim nie jesteśmy udawaliśmy,
Zadowolić innych, niż siebie próbowaliśmy,
Czasu na takie udawanie nie ma,
Bo życie czasu ustalonego nie ma.

~***~