To już nie to samo
Pustka
Życie przemieniło się w tęsknotę
Pokruszył się świat
Jak herbatnik ściśnięty w dłoni
Dlaczego to musiało się tak skończyć?
Może został jakiś okruszek nadziei
Wierzę w to
Wciąż czekam i tęsknię
Czas mija
Podobno człowiek kiedyś zapomni
Ale ja nie umiem
Nie potrafię
Wierzę, że będzie jak dawniej
Patrzę w okno
W oczach łzy
Czekam...