Pianisty instrument co rusz fałszuje
Harfa już palców na strunach nie czuje
Skrzypek grał i przestał grać
Jesteś wśród przyjaciół, nie musisz się bać

Świece przygasły, skądś powiew powietrza
Czy ta biesiada jest nadal bezpieczna?
Gdzieś z tyłu na ziemię padł stary brodacz
Czy ktoś poza mną usłyszał ten płacz?

Nastała cisza okropnie długa
Wino rozlał nieuważny sługa
Koncert chyba dobiegł już końca
Pisnęła pani w masce zająca

Gdzie skrzypek? - pytają
Gdzie pianista? - wołają
Harfistka zniknęła, mówi ktoś z boku
Jedna z dam zemdlała, wyraźnie z szoku

Księżyc oświetla podłogę z marmuru
Odzywa się pieśń zapomnianego chóru
W blasku księżyca plama czerwieni
Czy to wino? Pewności już nie mieli.