38. Miałem umrzeć

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Wtedy chyba miałem umrzeć.

Przecież jechałem tak szybko.

Wszystko zatrzymało w tej jednej sekundzie.

Potem był tylko szok.

I wiem, że brakowało mało od tego samochodu.

Jechałem tak szybko na rowerze, że bym chyba poleciał.

I nie było grama alkoholu.

I to nie jest żaden fałsz.

Dzielił mnie tylko krok.

Byłem tak blisko.

Mogła być ta ciemność.

Dziś to jest tylko kolejną blizną.

W sumie dzięki temu bardziej uważam.

To chyba dobrze.

Wiem, że niektórych by zabolała ta utrata.

Więc może dlatego jest taka ciężka ta treść.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro