38. Miałem umrzeć
Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng
Wtedy chyba miałem umrzeć.
Przecież jechałem tak szybko.
Wszystko zatrzymało w tej jednej sekundzie.
Potem był tylko szok.
I wiem, że brakowało mało od tego samochodu.
Jechałem tak szybko na rowerze, że bym chyba poleciał.
I nie było grama alkoholu.
I to nie jest żaden fałsz.
Dzielił mnie tylko krok.
Byłem tak blisko.
Mogła być ta ciemność.
Dziś to jest tylko kolejną blizną.
W sumie dzięki temu bardziej uważam.
To chyba dobrze.
Wiem, że niektórych by zabolała ta utrata.
Więc może dlatego jest taka ciężka ta treść.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro