O poezji w poezji
Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng
Cząstkę siebie wam tu daję
Cząstkę siebie rzucam w świat
Póki serce nie ustanie
Póki jeszcze dać co mam
Nie jak Szekspir
Nie tylko słowa, słowa, słowa
Nie jak Jay-Z
Nawet nie umiem rapować
Ale jak ja
Tak po prostu
Bo liryka jest dla mnie
Prostą sztuką:
Odsłonić serce,
A tak naprawdę
To może i bardziej zasłonić
Wyrzucić swą myśl,
Wystawić jak na dłoni
Dłoń zamknąć, zacisnąć
Niech się trudzą
Chcą znać mnie?
Proszę, niech próbują
W końcu kiedyś dłoń otworzę
By tych godnych wziąć za rękę
I gdzieś razem pójść w nieznane
Ku przyszłości, ku wieczności
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro