Hej....
Wiem nie było mnie....
Nadal mnie nie ma...
Pisze wiersze....
Chce je tu pokazać....
Chce aby widzieliście co czuje...
Jak się mam...
Wiersze to ma prawda....
Wiersze to moje uczucia...
Mój smutek...
Mój żal...
Moje szczęście...
Moja radość...
Chce byście to czytali...
Lecz czy tak się stanie?
Czy ktokolwiek to przeczyta?
Czy ktoś tu zajrzy?

Oto wiersz na dzisiaj:

Miłość
Czasem jak czerwone róże
Czasem jak mlecze
Czasem jak najcudowniejsze słońce
Czasem jak najgorszy księżyc
Błyszczy jak gwiazda na pochmurny niebie
Daje nadzieję na cudowne chwilę
Znika jak słońce za burzowymi chmurami
Daje ból i zmartwienie
Daje wszystko co potrzebna
Ale odbiera wolność

Wiem, że pewnie już nie pamiętacie o tych wierszach, ale pewna osobka chyba nadal je czyta. I tak żyję i mam się dobrze.

Do następnego.