Przyznam wprost: nie mam pojęcia, co tu napisać.

Mogłabym zacząć od tego, jak dziwnie się czuję, zmieniając opcję w trakcie na zakończone. Od tego, że mój mózg nadal w pełni nie zarejestrował myśli, że mam teraz przed sobą efekt ponad dwóch lat pracy.

Mogłabym zacząć od wielu rzeczy, ale najprościej będzie zacząć od „Dziękuję". Dziękuję tym, którzy aktywnie udzielali się w komentarzach, dając mi nieopisaną motywację do dalszego pisania, ale również tym, którzy zostawiali po sobie jedynie gwiazdkę. Dziękuję także tym, którzy z różnych powodów nie dotarli do końca.

Dziękuję każdemu, kto poświęcił tej książce choć jedną myśl. Dobrą lub złą.

Mam nadzieję, że z niektórymi zobaczę się w kolejnych częściach. Wam powiem po prostu „Do zobaczenia, przygotujcie się na najgorsze". Niektórym jednak muszę powiedzieć „Żegnajcie, było mi niezmiernie miło".

I niezależnie, do której grupy przynależycie, wiedzcie, że macie specjalne miejsce w moim sercu.