***

Wśród leśnych głębi, gdzie spokój trwa,

Gdzie woda z siłą na skały spada,

Szept jego tajemniczą pieśń nam da,

Opowieść starych drzew, co ciszę zgada.

***

O strumieniu, co w dolinach się wiją,

Gdzie kwiaty polne wciąż się kołyszą,

O liściach, które wiatrem się zbiją,

Gdy słońce wschodzi, cienie rozprysną.

***

Mówi o rzekach, co morza szukają,

Niosąc historie, sny pokoleń,

O rybach, co w prądach się znają,

Ich srebrne łuski jak gwiazd migotanie.

***

Szepcze o górach, co wieków strażą,

Patrzą, jak lasy w mgły się ubierają,

O kamieniach, co mędrców obdarzą,

Mądrością ziemi, co tajemnice znają.

***

Słuchaj, jak wodospad swoje pieśni snuje,

Jak wody z hukiem na skały lecą,

Każda kropla z życiem współbrzmiuje,

W preludium natury, w serc oddechu tętnicę.

***

To wodospad mówi o przemijaniu,

O cyklu, co wiecznie się toczy,

O miłości, smutkach i oddaniu,

W melodii przyrody - w szeptach, w kroplach wody.

***