Dziewczynka podeszła do młodej kobiety. Dwudziestoparolatka uśmiechnęła się do dziecka. Miała ona brązowo rude włosy sięgające do połowy pleców. Jej mały nosek pokrywało mnóstwo piegów, a zielone oczy skierowane były na córeczkę.

- Mamo, co się dzieje po śmierci? - spytała malutka. Kobieta pogłaskała ją czule po główce.

- Skąd takie pytanie? - zaśmiała się, przypatrując się z uwagą dziecku.

- Mike z naprzeciwka powiedział, że jego kot po śmierci trafił do nieba, czy to prawda?

Kobieta się ponownie zaśmiała.

- Nie wiem. Wiedzą to tylko ci, których to spotyka. - widząc zawiedzioną minę dziewczynki, dodała. - Ale są pewne domysły...

- Jakie? - dziecko znów zaciekawione spojrzało na rodzicielkę.

- Różne. Jedni mówią, że po śmierci trafia się do nieba. Drudzy mówią, że po śmierci można się stać kolejną osobą, a jeszcze inni uważają, że po śmierci nic się nie dzieje.

- A co ty uważasz? - siedmiolatka spojrzała pytająco na kobietę.

- Ja uważam, że po śmierci każdy staje się gwiazdą.

- Gwiazdą? - spytała zdziwiona dziewczynka.

- Tak.  Spójrz. - mama pokazała córce na okno, przy którym siedziały. Panował tam już mrok. - Widzisz te małe białe drobinki? - dziecko przytaknęło cicho. - To one. Po śmierci każdej istoty pojawia się nowa. Będą one patrzeć na nas i czuwać obserwując. To im można o wszystkim powiedzieć. Są najlepsze w dochowywania tajemnic.

- Fajnie - odpowiedziała córka po chwili ciszy. - Mamo?

- Tak?

- A co jeśli Ted we wcześniejszym wcieleniu był wynalazcą lub naukowcem? - spytała dziewczynka, w kobieta że śmiechem spojrzała na swój brzuch ciążowy.

- To będę z tatą najszczęśliwszymi rodzicami na świecie, miejąc takiego geniusza jak Teddy i taką bystrzachę jak ty.

Matka przytuliła córkę, a ta się zaśmiała.

- Super. - odpowiedziała szeptem. Trwała cisza. Obie, zarówno mama jak i córka wpatrywały się w niebo. W gwiazdy, bo tam musiał ktoś być. Patrzył na nie, a one na niego.

______________________
Witajcie, to jest książka, przy której długo siedziałam i mam nadziej, że wam się spodoba, a dedykuję ją mojej mamie...

opętana_przez_książki