Mam nadzieję, że tego nie pominiecie i przeczytacie.

Nie wiem, kiedy pojawi się kolejny rozdział. Dzisiaj byłam zmuszona pożegnać bardzo ważnego dla mnie członka rodziny i nie wiem, czy dam radę napisać dzisiaj parę rozdziałów dla was.

Trudno pogodzić się w jeden dzień ze startą czworonoga, przy którym się dorastało. Żył ze mną siedemnaście lat i mam nadzieję, że mnie zrozumiecie i uszanujecie moją żałobę.

Niby pies, jednak każdy powinien rozumieć, co oznacza śmierć przyjaciela.

Dodam rozdziały, gdy tylko będę mogła, gdy nie będę zalewać się łzami w pokoju, na widok kącika, w którym on spał.

Obiecuję, że gdy dojdę do siebie, zrobię mały maratonik, tylko potrzebuję czasu.
Postaram się to zrobić jak najszybciej.