Nie radzę sobie najlepiej z podziękowaniami, dlatego pozwólcie, że całą moją radość związaną z ukończeniem pierwszej części serii ,,Wspomnienia boskich dusz" zamknę w kilku, może kilkunastu zdaniach.

Po pierwsze, nadal nie mogę uwierzyć w to, że udało mi się stworzyć swoją pierwszą ,,książkę", liczącą na tę chwilę 757 579 znaków ze spacjami, 111 076 słów. Początkowo miała to być tylko krótka historyjka, której nawet nigdy nie zamierzałam zakończyć. Cóż, znana jestem z dość szybkiego poddawania się oraz tracenia motywacji. Nagle jednak rozdziały zaczęły się rozrastać, mnożyć w głowie, przekształcać... Nawet nie wiem, kiedy dobrnęłam do końca i rozpisałam sobie już plan na drugi tom!

Bywały również chwile, w których chciałam to wszystko po prostu usunąć. Zwłaszcza, kiedy spoglądałam na poprzednie, słabej jakości rozdziały i wbrew sobie porównywałam swój styl pisarski do tych bardziej utalentowanych autorów. Wtedy jednak do akcji wkraczały przecudowne komentarze niżej wymienionych osób i ich wyjątkowe poczucie humoru:

@Zulsownik @ksiazkowysztylet @LissaForest @AleksanderMacedonski @fareydae @PolskiWieszcz @Michaelarosa @Paskuda_ @crazymarazm @WeraHerbaciara @Sweet_Crazy_Ladies @natilaskowik @hederanium @_WinterButterfly_ (Mam nadzieję, że o nikim nie zapomniałam)

Dziękuję także Czarodziejka_Shadow za betowanie drugich poprawek strażnika, za każde słowo wsparcia i za motywację. Wszyscy dawaliście mi tak potężny zastrzyk chęci do działania, że nie wiem, jak inaczej mogę wyrazić swoją wdzięczność.

Szczególne podziękowania lecą do @Idylliczna za wykonanie przepięknej okładki oraz ShadyBlackk za stworzenie cudownych rysunków oraz tła:

Mam nadzieję, że będę miała okazję zobaczyć jeszcze jakieś w drugim tomie i przy jego tworzeniu również nie ulegnę pokusie zakończenia tej serii!

Dziękuję wam wszystkim jeszcze raz!

Do zobaczenia w drugiej części, jeśli zdecydujecie się do niej zerknąć!