Dla Pink Floyd wszystko zaczęło się w 1965 roku, kiedy trzej studenci wydziału architektury londyńskiej politechniki: Roger Waters, Nick Mason i Rick Wright zapragnęli stać się gwiazdami rocka. Zafascynowani osiągnięciami The Beatles, The Rolling Stones i cream, uwierzyli, że potrafią zaproponować słuchaczom taki rodzaj muzyki, z jakim ci nigdy wcześniej się nie spotkali.

Wkrótce do grupy dołączył gitarzysta i kompozytor Syd Barrett, który początkowo zdominował działalność grupy. On także wymyślił ostateczną nazwę formacji. Połączył ze sobą nazwiska dwóch amerykańskich bluesmanów - PINK Anderson i FLOYD Council.

Początkowo muzycy postanowili tworzyć pod nazwą Pink Floyd Sound,  nazwa szybko jednak została skrócona i już jako Pink Floyd, zespół dał pierwszy koncert w legendarnym klubie Marquee. Wieść o nowej formacji dotarła do EMI Music i zaowocowała, wydanym w marcu 1967r, singlem "Arnold Layne". Wtedy też skrystalizował się skład grupy:  Syd Barrett - gitara,
Roger Waters - gitara basowa,
Nick Mason - bębny,
Rick Wright - instrumenty klawiszowe.
Razem rozpoczęli rejestrację debiutanckiego albumu "The Piper at the Gates of Dawn". Płyta była doskonałym odzwierciedleniem muzycznych ambicji Pink Floyd. Niepokojąca, tajemnicza, pełna dźwiękowych efektów, instrumentalny kolaż.

Następne lata przyniosły usunięcie z grupy Syda mającego poważne problemy z narkotykowym nałogiem, a przez to uniemożliwiającego zespołowi dalszą działalność. Wybawieniem okazał się wówczas młody, niezwykle utalentowany gitarzysta - David Gilmour.

Zespół odnosił coraz większe sukcesy w kraju i za granicą, a ich albumy takie jak "A Saucerful Of Secrets" (1968), "Atom Heart Mother" (1970) czy "Meddle" (1971) stały się prawdziwymi "kamieniami milowymi" w historii muzyki. Kiedy w 1973r. ukazał się album "Dark Side Of The Moon" sukces był oszałamiający, iż swym ciężarem dosłownie "przygniótł" muzyków. Wydawało się, że nic równie doskonałego nie może powstać. Jednak kiedy na rynku ukazał się longplay "Wish You Were Here" (1975), było wiadomo, że zespołu sprostał zadaniu, dotarł na sam szczyt, a teraz umacniał swą pozycję. W tym okresie Roger Waters, który od pewnego czasu już był autorem przeważającej większości tekstów grupy, zaczął skłaniać się ku nadaniu albumom Pink Floyd formy zamkniętych opowieści, w których muzyka, tekst oraz cała oprawa są nierozerwawalne i razem stanowią o sile wydawnictwa. Kształtował się jego niepowtarzalny styl narracji, czego kulminacją były później takie dzieła jak "Animals" (1977), "The Wall" (1979), czy "The Final Cut" (1983).

Zaraz po wydaniu albumów "The Wall" i "The Final Cut", z których ten ostatni nie był już dziełem zespołowym, a raczej solowym dokonaniem Watersa, atmosfera w zespole stawała się coraz gorsza i jasne było, iż rozłam jest nieunikniony. W 1985r. basista opuścił grupę Pink Floyd i skupił się na karierze solowej.

Zespół Pink Floyd, w którym obowiązki lidera przeją i z powodzeniem sprawował David Gilmour istniał nadal. Uwielbiany przez rzesze fanów, nagrał porywająca muzykę, albumem "The Division Bell" (1994) powrócił do czasów swych największych osiągnięć...

Pod koniec marca 2003, w trzydziestą rocznicę premiery "The Dark Side Of The Moon" ten legendarny album ukazał się w formacie Super Audio CD. Po raz pierwszy nagrania zespołu zostały zaprezentowane w systemie 5.1 surround, zremiksowane i podane masteringowi na hybrydowym SACD przez wieloletniego producenta/inżyniera Pink Floyd - Jameda Guthrie.