.

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Czuję,jak tracę życie,
Wszystko zaczyna tracić sens,

Nie jestem już sobą,
Nie ma mnie i to nawet nie twoja wina,
Jedyna moja emocja od tygodnia to smutek,
Może i od roku,

Próbuję nie ściągać masek,ale to mnie
wykańcza,
Łzy same cieknął po policzkach,

Jesteś w moich snach,
Tak bardzo chcesz bym szczęśliwa była,
Zamykam się na wszystkich,

Powoli umieram i to już nie zniknie,
Nie czuję bezpieczeństwa tylko słyszę
nieustające przekleństwa,

Widziałam Cię wczoraj,
Wyglądałeś tak beztrosko,
Może i byłam zamknięta,ale nie
na Ciebie przez co nie umiałam być tak
beztroska,jak ty,

To takie trudne żyć bez poczucia życia.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro